Ik zit met enige vertwijfeling voor mijn lege scherm. Engelen, ga ik dit echt schrijven? Ik probeer nog eens in te voelen en terwijl ik dat doe vliegt er een heel grote vlinder voor mijn studeerkamerraam. Hij vliegt steeds met zijn koppie tegen de zonwering. Als ik hem zeg dat ik zijn boodschap heb begrepen, vertrekt hij weer. Vlinders staan onder andere voor transformatie. Tja, als iets een transformatieproces is dan is het wel leven met een chronische ziekte.

Vandaag is een maansverduistering. De maansverduistering verduistert de behoeften van het ego. Mijn ego wil graag sterk zijn en vooral nuttig en ach, als we het er zo over hebben is mijn ego ook niet vies van succes in het leven. Schrijven over een chronische ziekte hoort niet in dat plaatje. Waarschijnlijk moest ik daarom vandaag de actie van Missing Millions met jullie delen en wat mijn eigen leven daarmee te maken heeft.

De engelen lijken me aan te sporen. Er blijft wat twijfel. De maan is schijnbaar nog niet helemaal verduisterd. Dan maar een kaartje trekken. En daar is ‘Take action’. En daarmee de derde eenhoorn met regenboog die ik in een week tijd op mijn pad krijg. Het begint nu wel heel erg grappig te worden. Eenhoorns brengen ons in contact met de zuiverheid van onze ziel. Wat het ego wil, dat doet er niet zo toe. Het gaat om zuivere intentie. Regenbogen zijn ondermeer een teken van hoop. En hoop is hard nodig voor de millions missing…Goed dan, ik zal stoppen er omheen te draaien en ik zal in actie komen. Ik zal het maar gewoon zeggen…ik heb al jaren Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS). Sommige jaren was ik bijna hersteld, andere jaren ben ik er slechter aan toe. Het is niet iets waar ik veel over schrijf. Want ik deel liever mijn kennis over de engelen, mijn magische ervaringen en mijn creaties. Ik richt me liever op licht en lichtwerk. En toch mag ik de maansverduistering aangrijpen om licht te werpen op iets dat mijn leven soms verduistert: CVS/ME.

De actie Millions Missing is bedoeld om steun en erkenning te krijgen voor mensen die CVS hebben, ook wel ME genoemd. De schatting is dat er wereldwijd 20 miljoen mensen aan leiden. Kun je het je voorstellen? Dat is meer dan alle Nederlandse bij elkaar. En dat terwijl er maar mondjesmaat onderzoek wordt gedaan en er weinig echt goede ondersteuning is. Er wordt gevraagd dat overheden geld vrijmaken voor onderzoek. Want terwijl er afwijkingen worden gevonden in de cellen, in de mitochondriën, in de hersenen en er problemen lijken in het zenuwstelsel en metabole systeem, worden patiënten nog steeds afgescheept met cognitieve gedragstherapie, ‘pacing’ en heel vervelende discussies met artsen en keuringsartsen die het probleem weigeren te erkennen. Er is veel meer onderzoek nodig om de fysieke kant van het probleem helder te krijgen, zodat het lichaam ondersteund kan worden bij het oh zo nodige helingsproces. En als dat betekent dat er in de medische wereld en maatschappij wat meer begrip komt voor CVS, dan is dat ook mooi meegenomen. Want laten we eerlijk zijn, de term Chronisch Vermoeidheidssyndroom is niet zo heel makkelijk te vatten. Wat het inhoudt wordt niet echt gedekt door het label dat eraan is gehangen. Dat je niet alleen moe bent, maar dat je lichaam bijvoorbeeld moeite heeft je lichaamstemperatuur en hartslag te reguleren (zoals in mijn geval). Dat je spijsvertering niet normaal werkt. Dat je spieren zoveel zeer doen dat je bijna te zwak bent om een normale wandeling te maken. Dat je continu het gevoel hebt een griep te hebben. Dat je hoofd wazig is. En de lijst is nog veel langer.

De reacties zijn daarom misschien ook wel begrijpelijk, want je ziet het niet aan de buitenkant. Maar toch getuigen ze van weinig compassie. Zo had ik een bedrijfsarts die me zei: “Moe, moe, iedereen is wel eens moe. Sommige mensen gaan werken en anderen blijven thuis.” Of een engelencollega die het onprettig vond als ik mijn grens aangaf en niet snapte dat ik tegelijkertijd wel een orakel kon publiceren. Die zei simpelweg “je bent een fake”. Een tante die boos was dat ik in een slechte periode niet bij haar kleindochter op babyvisite ging en zei dat ik niet kon verwachten dat mensen het begrepen omdat er niks aan me te zien was. Maar ook mensen die heel dichtbij staan en die zeggen “je moet je er eens overheen zetten.” Niet is vervelender dan de implicatie dat het tussen je oren zit, of dat je lui of egoïstisch bent. CVS-ers zijn in de regel juist erg ambitieuze mensen die er een vreselijke hekel aan hebben om stil te zitten. Gelukkig zijn er ook veel begripvolle mensen, die ook al weten ze niet precies hoe het voelt, je toch steunen. CVS is een ziekte die je niet alleen lichamelijk raakt, het raakt je in je sociale leven, je maatschappelijke functioneren, je emoties en uiteindelijk je zelfbeeld.

Een aantal van jullie zijn misschien lichtelijk in schok.Hoe kan ik dit hebben? Ik maak beelden, ik publiceer boeken en orakels, ik schrijf blogs. Ik stuur engelenenergie. Ja, ik ben daartoe in staat. Ik heb ook geluk. Mijn conditie is veel slechter geweest en ik heb veel lotgenoten die er zoveel slechter aan toe zijn. Er is er eentje die niet kan douchen. Een ander kan iedere dag tot aan de brievenbus op haar oprit lopen en terug.Verder brengt ze liggend door. Toch ben ook ik nog beperkt. Ik heb mijn vaste baan laten gaan. Dat heeft mij ook bevrijd om mijn spirituele werk te kunnen doen, maar de psycholoog in mij heeft erom moeten rouwen. Ik begin de dag heel rustig. Ik doe eerst meditatie, zachte oefeningen. Dan moet ik goed in mijn lichaam voelen wat ik die dag kan doen. Soms is dat een uurtje werk, soms helemaal niets en soms kan ik gewoon een hele middag aan de slag als ik genoeg pauzeer. Ik plan niet meer dan een heling op afstand per dag. Ik geef maar twee workshops per jaar. Weekenden geven om Angelic Reiki uit te dragen kan nu nog niet. Maar ik ben gelukkig want de meeste dingen die ik nu doe, die doe ik met hart en ziel en met de engelen en andere spirituele gidsen. Dit werk geeft me enorm veel vreugde…heel handig…ik kan ze zelf indelen. Zo schijn ik mijn lichtje, terwijl ik tegelijkertijd een heel persoonlijk, en vaak bijzonder frustrerend, pad van heling ga.

Toegeven dat je chronisch ziek bent is niet zo makkelijk als spiritueel schrijfster en engelenwerker. Want veel mensen denken dat als je maar positief genoeg denkt, je niet ziek wordt. Dat ziekte iets is dat je zelf hebt gecreëerd en dus krijg je vaak veel oordeel over je heen van mensen die zich bezig houden met spiritualiteit. De boeken van Annemarie Postma zijn hier een verfrissende uitzondering op. Ook las ik deze week las ik het boek van de Medical Medium. Deze man helpt duizenden met wat hij Mystery Ilnesses noemt. Zijn spiritueel begeleider vertelt hem al vanaf zijn kleutertijd wat mensen mankeert en wat hen kan helpen. Spirit zegt dat CVS terug te voeren is op Epstein Barr Virus die op het blote oog uit het bloed lijkt, maar onder is gedoken in de organen (stadium 3) of zelfs het zenuwstelsel (Stadium 4). Iets wat ik zelf altijd heb vermoed als fysieke oorzakelijkheid! Spirit zegt dat het niets te maken heeft met positief denken. Gelukkig geeft hij aan wat er kan helpen het virus eindelijk uit te bannen. Wat verfrissend om een spiritueel boek over deze ziekte te treffen dat niet ‘de schuld’ neerlegt, maar met ondersteuning komt. Een nieuw handvat waar ik op dit moment mee aan de slag ben.

Als wounded healer is het voor mij makkelijker anderen te helpen met engelenlicht en heling dan mezelf. Niettemin krijg ik veel aanwijzingen van de engelen. Want hoewel de uitwerking van deze ziekte fysiek is, staan lichaam, geest en ziel met elkaar in verbinding. Alles heeft een diepere reden. De ziekte heeft me op een pad van heling en spiritualiteit gebracht. Het heeft mijn ziel gewekt. Het heeft mijn vermogen tot empathie nog verder vergroot. Het nodigt me uit liever te zijn voor mezelf en te werken aan zelfzorg. De engelen laten me weten dat mijn proces iets is dat veel levens terug gaat. Het is een uitwerking van vorige levens tot aan Atlantis, maar ook van dit leven. Het heeft te maken met het archetype van de Wounded Healer. En…ik kan genezen, maar ze hebben me er geen tijdlijn of stappenplan bij aangegeven. Schijnbaar wil mijn ziel hiervan leren en groeien en aangezien geduld niet mijn kernkwaliteit is, duurt het lang…heel lang;-)

Wil jij helpen? Geef mensen in je omgeving die CVS hebben door dat zij mee kunnen doen aan de actie Millions Missing op 27-9. Ze hoeven er gelukkig de deur niet voor uit, maar hoeven alleen een paar schoen in te sturen. En heb je mensen in je omgeving die eraan lijden, dan kun jij namens hen protesteren in Den Haag die dag.

Mijn schoentjes gaan in ieder geval die kant op. Terwijl ik mijn weg blijf gaan van heling, waarbij ik mijn spirituele ontwikkeling blijf voeden en mijn inspiratie blijf delen. Want mijn lichaam mag dan nog wankel zijn, mijn ziel is heel en schijnt haar licht!