Een tijdje geleden werd ik benaderd op mijn youtube door een lieve vrouw uit Canada. Terwijl we elkaar leerde kennen, begreep ze dat ik in Nederland woon en ze vertelde me dat haar grootvader hier zijn leven heeft gegeven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was geen soldaat, maar kwam met het leger mee om communicatielijnen te leggen. Helaas was er een aanslag op de truck waarin hij reed en kwam hij te overlijden. Ze vertelde me dat hij werd begraven in Bergen op Zoom.
Terwijl ik werkte aan een persoonlijk engelbeeld voor haar-een Healing Heart Angel- onderhielden we contact per mail en later skype en werden we echte vriendinnen van ziel tot ziel. We hebben allebei het gevoel dat haar opa Gordon daar een hand in had. En waarom niet? Als je in de geestelijke wereld vertoeft, waarom zou je je familie en dierbaren niet een zetje geven op zijn tijd?!
Vervolgens werd ik enige tijd geleden gevraagd om deel te nemen aan een engelendag in … Bergen op Zoom om mijn engelenkunst te verkopen. Ik was verbaasd door het toeval. normaal gesproken ga ik liever niet naar events die toch een tijdje reizen vergen, maar het voelde goed om naar Bergen op Zoom te gaan.
We vertrokken de dag voor de engelendag (15 mei) richting Bergen op Zoom. Dus … er was enige tijd om het graf van de grootvader van mijn lieve vriendin te bezoeken. Nu had ik niet gecontroleerd wat het adres was en op de kaart die we in het hotel kregen, stond helemaal geen militaire begraafplaats. Dus daar zaten we in de auto terwijl ik me afvroeg wat nu te doen. Toen ik naar buiten keek hing er recht voor het autoraam een klein, wit pluizig veertje in een struik: een engelenteken!
Dus opende ik het portier om het veertje te pakken en besloot ik mijn nieuwe mobiel maar uit te proberen, want er zit internet op (hoewel vrij moeilijk te gebruiken). We vonden het adres en binnen vijf minuten waren we er. Terwijl ik op het gras naar de begraafplaats liep, zei ik: “Hallo opa Gordon” en op dat moment brak de zon door de wolken en hij bleef heerlijk schijnen tijdens ons bezoek aan de begraafplaats. Het leek er toch echt op dat er iemand blij was dat we waren gekomen!;-)
Het was een rustige plek en bijzonder goed onderhouden. Al die spierwitte graven leken werkelijk het het leven (en sterven) te eren van aardse engelen, die hun kostbare leven hebben gegeven voor de vrijheid van ons land. Opa Gordon verliet deze aarde in het jaar ’44 en op 44-jarige leeftijd. 44 is een belangrijke engelengetal dat betekent dat er veel engelen om ons heen zijn.
Het voelt daarom alsof de bijzondere en dappere ziel van opa Gordon de lijnen heeft gelegd om zijn kleindochter en mij samen te brengen door middel van onze liefde voor de engelen!
Opgedragen aan Gordon Kilgour door Cathelijne Filippo