Deze dagen veel meer blogs dan je van me gewend bent…maar met het terugblikken en reizen 
in de tijd, zijn we nog steeds in … Sedona. Vorig jaar gingen we daar vandaag op stap met een Sjamaan. Ik had ervoor al Lichtwerk gedaan in een van de andere vortexplekken van Sedona: Boynton Canyon. Ben je er nieuwsgierig naar, dan kun je daarover meer lezen in Eenheidsbewustzijn.
Na de fijne en meditatieve ervaring bij Boynton Canyon begon de lucht stukje bij beetje open te breken. De zon ging steeds meer schijnen, en dat kwam goed uit, want we hadden om half vijf een afspraak met Rahelio, een Sjamanistische gids. Hij zou ons, met nog een andere bezoeker, meenemen voor een mystieke toer naar een krachtplek met een medicijnwiel om daar samen met ons een ceremonie te houden en een droomreis te maken.
Mystic Tour met Rahelio
Rahelio helpt bezoekers graag om het heilige mysterie van het land van de rode rotsen van Sedona werkelijk te ervaren. Hij laat je daarbij de ontzagwekkende schoonheid van het mystieke landschap van Sedona zien en helpt je om op een heilige manier over de Aarde te lopen en je af te stemmen op de spirituele wijsheid van inheemse volken. Het is zijn missie om mensen de aanwezigheid van de Ouden in de rotsformaties te laten ervaren. Hij deelt daarbij de helende kracht van heilige liederen en trommels.
Zodra Rahelio ons van de camping had opgehaald, begon hij met het overdragen van zijn veelvoud aan kennis. Daarbij vertelde hij over het kristalenergiesysteem op Aarde, hetgeen ik altijd het kristallijne grid rond de Aarde noem. Het was een fijne bevestiging van mijn eigen werk.
Vortexen zijn onderdeel van dit raster, en volgens Rahelio zijn het centra van spiraalvormige energie. De vortex doet in die zin denken aan de beweging van ons Melkwegstelsel. Misschien ken je de prachtige foto’s van de Hubbletelescoop wel, waarop dit goed zichtbaar is. Dit draaiende wiel van sterren is een van de miljarden sterrenstelsels die allemaal door de ruimte draaien. Ook hier geldt: ‘zo boven, zo beneden’. De macrokosmos wordt weer- spiegeld in de microkosmos. Rahelio legt dit op zijn site zo uit:
‘Ons zonnestelsel is een spiraalvormige draaikolk waarbij de planeten rond onze zon draaien. Onze Aarde en maan bewegen spiraalsgewijs door de ruimte als een planetaire vortex die al het leven ondersteunt zoals we het kennen. Het atoom beweegt als een vortex ook spiraalsgewijs, als een miniatuur zonnestelsel. De vortex is een basiswet van schepping, alles beweegt erin. Wielen, binnen wielen, binnen wielen.’
De manier waarop Rahelio verschillende wijsheden en stromin-gen bij elkaar brengt, laat zien hoe hij een bruggenbouwer is. Ik hou hier zelf erg van. Ik ben van mening dat 
geloofsovertuigingen in de basis veelal teruggrijpen op dezelfde wijsheden. Door te kijken naar de overlap en elkaar hierin te ontmoeten, kan er een einde komen aan godsdienstwaanzin, onbegrip en onderlinge haat tussen mensen, geloven en bevolkingsgroepen.
Het heilige land van Sedona
We hadden ondertussen de auto verlaten en maakten een stevige wandeling in de buurt van Schnebly Hill, een van de secundaire vortexplaatsen. Rahelio deelde zijn visie met ons over de vortexen en Moeder Aarde, terwijl we door het landschap trokken. We weken van de gebaande paden af en konden daardoor in totale afzondering genieten van de schoonheid van de natuur met alle vergezichten. We wandelden en klauterden over de rode Aarde en over de plateaus van de welbekende rode rotsen van Sedona. Hier en daar zaten er kristallen in en ook lagen er losse steentjes die fonkelden en schitterden. Volgens Rahelio was dit een teken dat er vortex-energie in de buurt was.
De mannen hadden er een stevig tempo in en ik liep er lichtelijk hijgend achteraan, elke keer een zucht van opluchting slakend als Rahelio stilhield om nog meer van zijn kennis te delen. Uit ieder verhaal was zijn grote liefde voor het land te merken, een land dat volgens hem erkend is als een heilig land; als een plaats van macht. Veel mensen maken pelgrimstochten naar deze en andere plaatsen van macht. Ze worden geraakt door een innerlijk weten dat deze ontmoeting ís wat ze nodig hebben om hen te helpen op hun pad van ontwaken en genezing. Zo voelde onze reis met Rahelio ook. Het sloot in veel opzichten haarfijn aan bij de leringen die ik vooraf al had mogen ontvangen van de Council of One.
Hij deelde over allerlei onderwerpen, van de heiligheid van Moeder Aarde tot de geschiedenis 
van Atlantis, Lemurie, de binnenaarde en hoe dit weer linkte aan Sedona. Je leest er nog veel meer over in mijn boek Eenheidsbewustzijn.
Na een bijzondere helende sessie, waarbij we op rode rotsplaten contact maakten met Moeder Aarde, leidde Rahelio ons op een innerlijke reis onder begeleiding van drum en ratels. Dit was een reis naar de droomtijd. Wanneer we slapen verzamelen we energie uit onze zielsverbinding met de Bron. Gewone mensen verbinden zich hier volgens het sjamanisme, en dus ook volgens Rahelio, onbewust mee tijdens de slaap. Als sjamaan en mysticus (en Lichtwerker) kunnen we dat bewust doen. Hij legde dat zo uit:
‘De droomtijd is onze verbinding met de Hogere Geest. De ener- gie van krachtplaatsen kan ons helpen om ons tot het heilige te wekken in onze droomtijd, en bewuste dromers te worden. Met deze dromen kunnen we het pad van ons hart bewandelen. Met deze dromen, met deze verbinding met ons hogere denken, kun- nen we moedig alle uitdagingen het hoofd bieden die ons pad kun- nen passeren. En als ontwaakte dromers kunnen we een pad van schoonheid bewandelen; een pad van het hart.’
We mochten tijdens de droomreis naar een grot reizen die gevuld was met Licht. Daar konden we onze totemgids ontmoeten en een geschenk ontvangen. Mijn totem had niets weg van 
totems die je vaak ziet bij het Sjamanistisch werken, zoals dat van de Native Americans, want er lag een kristallijne draak op me te wachten. Ik ontving zowel een kristal voor mijn Lichtwerk met de kristallen als een veer om voort te gaan met schrijven. Er was een mense- lijke gestalte aanwezig. Hij deed me denken aan een Atlantische priester. Hij had een blauw gewaad aan en een kristallen scepter in zijn hand. Het voelde heel bekend, als een herinnering aan een Atlantisch leven.
Na deze droomreis, volgde een sessie rond het medicijnwiel en we sloten onze bijzondere mystieke reis met hem af naast Airport Mesa, een van de andere vortexplekken van Sedona. Daar zagen we de zon ondergaan met het prachtige native American gezang van Rahelio.
Het was een diepgaande ervaring en met name zijn heling, waarbij over ons heen zong en trommelde, had me een diepe connectie met Moeder Aarde gebracht. Eentje die in de verdere reis nog meer verdiept zou worden.
Meer contact met Moeder Aarde?
Gelukkig hoef je niet helemaal naar Sedona om je contact met Moeder Aarde te verdiepen. Dat kan overal, in je tuin, in de natuur en…in je eigen Zijn, want jouw lichaam is een deel van Moeder Aarde. Je vindt helpende oefeningen in het boek.
Angel Light Heart Blog 