Categorie archief: Krachtplaatsen

Lichtwerk in Zion en Sequoia National Park

Geef een reactie

De kop van de week is er weer af en we hebben de eerste van drie eclipsen gehad met de afgelopen volle maan. Hoe is het met jou? Het blijft zaak om goed te luisteren naar je lijf. De natuur is er erg helpend bij. Zo was het ook in Bryce Canyon vorig jaar, toen de natuur ons troost en rust gaf. En daar waren we gebleven met onze virtuele reis. Ga je weer mee?

We waren vandaag een jaar geleden in een van de in mijn ogen bijzonderste plekken op Aarde waren; Sequoia National Park. Echter, tussen Bryce Canyon en Sequoia waren er nog twee stops op onze reis. Zion en…Vegas. Over uitersten in trilling gesproken!

Lichtwerk in Zion National Park

Allereerst Zion National Park. Waar je bij de Grand Canyon en Bryce Canyon als het ware vanaf de vlakte boven de Canyon de diepte in kijkt en vanaf dat perspectief begint met exploreren, zo is het bij Zion andersom. Daar rijd je door de bodem van de Canyon en dat geeft een totaal andere ervaring.

We verbleven op een campsite even naast het Nationale Park, waar we werden bezocht door hertjes en er boven de Virgin River kolibries vlogen om me aan de kracht van vreugde te herinneren.

Het park zelf is werkelijk indrukwekkend. Ze zeggen dat Bryce National Part het mooiste is van Utah, maar voor ons was Zion toch favoriet. Al is het ergens ook wel appels met peren vergelijken. Je bevindt je er tussen torenhoge bergwanden van rood zandsteen en daartussen sijpelt water, waardoor er ‘verticale tuinen’ ontstaan. Dat maakt dat de rode rotsachtige bergkammen worden afgewisseld met prachtig groen. We verkenden het park via de shuttlebus en maakten een wandeling naar de ‘Emerald Pools’

De zon zinderde boven ons, dus het was heerlijk om uiteindelijk bij de waterval aan te komen. De bergwand was gevormd als een halvemaan en hier overheen vielen verschillende stroompjes met water. Het was er druk met toeristen die erin liepen en er ook weer uit moesten. Ondanks die drukte, kreeg ik sterk de indruk dat ik er Lichtwerk mocht doen. Ik zocht daarom een rustig plekje voor het planten van een Zaadje van Licht. Achter een tweetal rotsen ter hoogte van de breedste stroom met water, was het rustig. De meeste mensen vonden het er waarschijnlijk te glibberig en nat. Het was een bijzonder moment. Ik zag voor mijn geestesoog het symbolische hart van Moeder Aarde kloppen en oplichten met het Licht van het Zaadje. Het was een uitwisseling van wederzijdse dankbaarheid. Je leest er meer over in Eenheidsbewustzijn.

Even later deden we ook nog de Riverside Walk, waar aartsengel Michael goed voelbaar was en me een heerlijke oefening gaf om te doen in natuurlijk stromend water. Ik heb hem ondertussen ook in zee gedaan en ook daar is het heel erg fijn. Het is misschien wat frisjes om dat nu te doen, maar als je wat last heb van de huidige energie is het een fijne oefening. Onderstaand is een video uit de cursus Eenheidsbewustzijn bij het gelijknamige boek. Je krijgt hem vandaag van mij als geschenk, want het is vandaag World Oceans Day:

Na die heerlijke tijd in Zion gingen we via Las Vegas (alle wegen lijken daar via Vegas te gaan) verder, waar we onze camper inleverden en de reis vervolgden met een auto.

Sequoia National Park

Wie Lemurisch Lichtwerk heeft gelezen, die weet dat ik anderhalf jaar eerder bij Sequoia National Park was. Ik had destijds niet verwacht zo snel alweer terug te kunnen keren. Wat een heerlijk geschenk. Want de sequoia’s hadden me destijds enorm geraakt. Het was een zegen ernaar terug te mogen keren.

Na alle bestemmingen in Arizona, Utah en Nevada, was ik er wel aan toe de woestijngebieden te verlaten. Sequoia National Park ligt in de Sierra Nevada. We verbleven in een heerlijke Round House in Three Rivers. Van daar was het 2 mijl naar de ingang van het park, maar vervolgens duurde het nog eens zeker drie kwartier om bij de sequoia’s te komen over slingerende wegen de bergen in.

Het uitzicht was schitterend. Vanaf de Foothills met de krachtig stromende rivier, langs bloeiende struiken die heerlijk geurden, langs dennen steeds verder de hoogte in, tot we eindelijk aankwamen op de plek waar de sequoia’s uitbundig groeien. Sequoia’s zijn bijzonder oude en wijze bomen met een unieke energie. Ik schreef er al over in Lemurisch Lichtwerk, maar ook in een artikel in de Paravisie, die je gratis op mijn site kunt lezen>>>

Een kleine greep van mijn ervaringen van Lichtwerk bij de sequoia’s uit Eenheidsbewustzijn:

Ook aartsengel Metatron heeft in zijn channelingen via Tyberonn diepgaande informatie over de sequoia’s doorgegeven. Deze levende, eeuwenoude entiteiten zenden een gelaagd energetisch veld uit, dat heel erg lijkt op dat van de mens. Ze zijn zelfbewust en bevatten zowel een individueel als collectief bewustzijn. De sequoia’s en andere redwoods in California zijn volgens Metatron de Record Keepers van het plantenrijk en hebben in die zin een vergelijkbare taak als, en verbondenheid met, de kristallen in de Aarde. Hun bewustzijn van tijd is niet lineair, maar ze zijn zich tegelijkertijd gewaar van zowel verleden, heden als toekomst.

In slechts twee eeuwen heeft de mensheid zo veel natuur vernietigd dat er nog maar 77 eeuwenoude sequoiabossen over zijn. Metatron geeft aan dat het conserveren hiervan van het grootste belang is voor toekomstige generaties, omdat de energievelden van deze bomen zeer helend zijn. De energie die zij genereren en uitstralen is kristallijn, en brengt de omgeving in een hogere frequentie. Wanneer je je onder hen begeeft en op hen afstemt, kun je ascensie voorbij tijd ervaren, want bepaalde sequoiabossen vormen energetische poorten.

Ook wordt in deze channeling van Metatron onderschreven dat de reuzensequoia’s vereerd werden door de meer verlichte mensen tijdens Lemurië en ook Atlantis. Daarbij werden ze niet zozeer als nuttig en bruikbaar gezien (zoals in deze tijd vaak het geval is), maar als intelligente, goddelijke wezens.

Ik kon me, zodra ik contact legde met de sequoia’s, weer volledig vinden in deze beschrijving van Metatron. Ik voelde de goddelijkheid van de bomen tot in het diepst van mijn wezen en was blij de volgende boodschap van hen te ontvangen:

“Geliefde Zuster,

Wij zijn de drie. Je mag ons de Drie Zusters noemen, want zusters zijn we net als jij. We zijn drie en we zijn Eén, zoals alles in het leven Eén is.

We zijn de wachters van Licht, de Hoedsters van de Aarde en wijsheid.

We verzamelen de energie van de zon, maar ook van de maan en de sterren en kanaliseren deze naar de Aarde Moeder. Want we zijn allen Eén. Eén met de Aarde en Eén met de Kosmos.

Als er een boodschap is die we willen doorgeven aan je lezers, dan is het dit: we zijn werkelijk Eén. Er kan alleen vrede op deze planeet zijn, wanneer dit wordt begrepen. Wanneer dit wordt gevoeld in iedere cel van een persoon en door iedereen op Aarde.

Het is moeilijk om je Eén te voelen met anderen die de connectie met hun hart en Ziel verloren zijn, omdat zij sterk geworteld zijn in het ego bewust- zijn van afgescheidenheid. Echter, die gescheidenheid is een illusie. Want ook zij behoren tot de Eenheid van Al Wat Is.

Dat is waarom een van de belangrijkste vaardigheden van de 5D-mens is om compassie en liefdevolle vriendelijkheid te beoefenen, juist wanneer de geest geïrriteerd wordt door een ander of door een situatie.

We staan hier al vele honderden jaren. Zoals de stroom met water rond ons meandert en mensen ons passeren op hun pad, terwijl de seizoenen steeds weer veranderen en de beren hun kleintjes krijgen, zijn wij nog steeds hier. Altijd aanwezig.

We dragen de wijsheid van de sterren en de Kosmos in ons wezen, om deze te delen met ieder die er open voor staat. Alles wat hiervoor nodig is, zijn een open hart en geest.

Sta nu alsjeblieft met ons en laat ons onze wijsheid en energie met je doen versmelten, want jij bent een voorlichtster en voorvechtster van bomen geworden, en we willen jou nog dieper verbinden met de Geest van de Bomen (Tree Spirit).”

Nadat ze dit vroegen, ben ik opgestaan en tegen ze aan gaan staan. Het geluid van hoge vibratie dat deze bomen in California uitzenden, werd sterker en versmolt met het geluid van het stromende beekje. Ik voelde me omhuld door hun energie en zag achter mijn ogen hun enorme Lichtkracht van hen uitstralen.

Terwijl ik mijn ogen even opende om mijn voorhoofd tegen de boom te drukken, zodat ik nog meer wijsheid kon ontvangen, drukte ik bijna een enorme mier plat. De mier leek me de bood- schap te geven: ‘Werk hier niet zo hard voor.’ Soms kan het zoeken van de juiste woorden het ontvangen van de Lichtdownloads in de weg staan.

Daarom besloot ik gewoon te staan en de zegening van de liefdevolle energie van de sequoia’s te ontvangen. Daarna plaatste ik een Lemurisch kristalletje met een Zaadje van Licht bij de wortels van de bomen zodat de drie Zusters hun wijsheid niet alleen in het Wood Wide Web zouden verankeren, maar ook in het kristallijne grid.

Ik voelde meteen dat ze dit feitelijk al deden, maar ik kreeg de indruk dat net zoals het internet kan worden geüpgraded naar een hogere snelheid, dit ook gold voor hun uitwisseling van Licht en wijsheid.

Na het plaatsen van het Zaadje van Licht aan hun basis, gebeurde er iets vergelijkbaars als anderhalf jaar ervoor bij de sequoia in Yosemite, waar ik destijds van hart tot hart een bol van Licht in plaatste. Het Licht schoot omhoog de boom in, om er als een schitterend vuurwerk van Lichtzaden uit te schieten en de hele omgeving te bezwangeren met deze Zaden van Licht. Het raakte alles wat er groeide, maar belandde ook in het beekje, om van daaruit verder te stromen naar het omliggende gebied.

Het was heerlijk terug te zijn bij de Sequoia’s en ze gaven me meerdere fijne boodschappen. Als ik mijn ogen dicht doe, dan ben ik er zo weer. Dan zie ik de prachtige kleuren, voel ik de frisse berglucht en zachte zon. Ik ruik de heerlijke bosgeuren en vooral hoor ik het zachte gezoem van deze wijze reuzen, waarvan wordt gezegd dat ze tijdens Lemurie al een belangrijke rol hadden.

Wist je trouwens dat er ook in Nederland sequoia’s te vinden zijn? De meeste zo rond de 200 jaar oud. Ze zijn niet zo enorm en zo rood als in California, maar ze zijn heel fijn om te bezoeken. Je vindt ze door te zoeken op de site van monumental trees. Ik heb ze bezocht op de Veluwe en in Zwolle. Die van de Lutte staat nog op mijn verlanglijstje! juist in deze tijden is het fijn de natuur in eigen land te waarderen en eren…

Binnenkort gaat de reis terug in de tijd verder naar de kust van California.

Liefs & Licht,

Cathelijne

PS wil je mijn werk steunen en heb je mijn boeken nog niet? Bestel dan een van mijn boeken>>>

Het leven gebeurt als je andere plannen maakt

Geef een reactie

De tijd vliegt momenteel en zo was het een jaar geleden ook terwijl we door Amerika reisden. Het is wel weer tijd je mee

Het dode vortexboompje

te nemen, vind je ook niet? Eigenlijk zou ik iedere dag wel kunnen schrijven, want het was een onvergetelijke reis en iedere dag zagen we prachtige dingen.

We waren gebleven bij Monument Valley en ik noemde je in de laatste blog al even hoe beroerd ik me voelde en dat dit gelinkt was aan thuis. De dag erna kregen we te horen dat ons katje Sir Galahad erg ziek was geworden. Opeens snapte ik mijn misselijkheid van de dag ervoor. Ik had die dag langs de weg vlakbij Monument Valley een aangereden hondje gezien en ik voelde mee voor de baasjes en moest gek genoeg op dat moment aan Galahad denken. Maar er was nog een voorteken geweest.

Toen ik eerder die reis bij Boynton Canyon in Sedona Lichtwerk had gedaan (ik heb dat niet in de blog beschreven, maar voor wie er nieuwsgierig naar is, staat dat in mijn boek Eenheidsbewustzijn), was er ook een voorteken geweest. Ik had daar na een diepe meditatie een Lemurisch Kristalletje met Zaadje van Licht begraven. Dat was nogal een aparte ervaring geweest. Ik was naar een vortexboompje geleid, maar die was dood. Dus ik was door gaan zoeken naar een ander boompje, maar werd steeds terug geleid. Dus dan toch maar daar. Ik kreeg vervolgens van de spirituele gids die me rond Sedona had begeleid de volgende boodschap:

Dat wat jou de indruk geeft dood te zijn, is simpelweg van vorm aan het veranderen. Al het fysieke leven gehoorzaamt aan de cyclus van geboorte en dood. Maar in de ongeziene werelden is alles energie, altijd veranderend en eeuwigdurend.

Dit is waarom ik wilde dat jij het kristal precies daar zou plaatsen, om jou te herinneren aan het principe van transformatie, precies de boodschap die je in je kaarten ontving vandaag.

Ik ben Shoshona.

De Brug van Hoop

Ik had de hoop dat het een boodschap was voor mijn lezers. Al snel zou ik begrijpen waarom ik juist toen die boodschap had gekregen. Want ondanks een succesvolle operatie, overleed kleine Galahad enkele dagen later aan complicaties. Het was een heel verdrietige wending in onze reis. Want voor ons zijn onze katten echt gezinsleden en hem niet hebben kunnen ondersteunen en gedag zeggen was hartverscheurend. We deden het wel op afstand en dat heeft hij ook gevoeld, bleek uit bepaalde timing van oplevingen die werden gerapporteerd door de 24-uurs dierenartsenpraktijk. Maar het was toch niet hetzelfde als echt daar zijn.

Juist na onze intenties meer vanuit vreugde te gaan leven, overleed Galahad. Als ik iemand aan zou moeten hebben wijzen als symbool staand voor vreugde, dan was hij het. Altijd lief, aanhankelijk en een echte allemansvriend. Maar ook een ondeugende doerak.

We hadden enkele onderbroken nachten doorgebracht met veel overleg met de dierenartsen. Ondertussen was de reis onverminderd voort gegaan. Van Monument Valley naar Moab waar we Arch National Park bezochten en Canyonlands. Grappig genoeg was de eerste voor mijn gevoel weer een plek van echte vortex energie, terwijl ik juist bij een arch in het tweede park een kristalletje had mogen achterlaten. Ik schreef er in Eenheidsbewustzijn het volgende over:

Ook al vond mijn ego dat ik wel wat anders aan mijn hoofd had dan Lichtwerk doen, kreeg ik bij deze poort toch een seintje. De natuurlijke poort was zeer vlak met erachter een diepe afgrond. Ik vroeg mijn spirituele gidsenteam en de Council of One wat de bedoeling was. Ik zag ze heel vaag voor mijn geestesoog op de boog staan en ik kreeg het volgende antwoord:

“Wij zijn de Council of One,

We voelen je verdriet terwijl we je vergezellen bij deze boog van Licht.
Je mag hier een Zaad van Licht plaatsen, zodat het meer wordt dan een stenen boog; een Brug van Hoop.

Er is een diepe val direct achter en onder deze boog, diep het ravijn van deze ruige kloof in.

Draag je Lichtwerk op aan Hoop, want ieder die zich centreert in de Univer- sele Liefde in het hart, kan terug stappen van de afgrond van hopeloosheid.

Of de Ziel van je kleine kattenkameraadje nu wel of niet op deze Aarde blijft, weet alsjeblieft dat hij een stralende ster van Licht en vreugde is. Net zoals jij de afgelopen dagen zijn pijn en zielsangst hebt gevoeld, zo heeft hij ook jouw liefde en helende steun gevoeld.

Hij weet dat je spiritueel en energetisch gezien bij hem bent, dus blijf je op hem afstemmen want jullie zijn multidimensionale wezens. Liefde reist voorbij tijd en ruimte.

Geliefde, plaats nu je Zaad van Licht en laat er een Brug van Liefde, Licht en bovenal Hoop uit groeien.

We zijn bij je en we sturen je onze Liefde en zachte steun.

Wij zijn de Council of One.”

Ik plaatste het kristalletje aan een kant van de brug tussen de wortels van een struikje en voor mijn geestesoog groeide er een bloeiende klimplant vol Lichtbloemen over de brug van steen heen. Het bracht schoonheid en een gevoel van hoop, precies toen ik dat nodig had.

Ondanks de Brug van Hoop, was het blijkbaar Galahads tijd geweest om te gaan. Diezelfde ochtend had ik een grote, geel met zwarte vlinder gezien, zoals je die bij ons alleen in een tropische vlindertuin kunt zien. Ik had ergens het gevoel dat het een teken was van de op handen zijnde transformatie naar het Licht. Maar ik duwde dit seintje van de natuur snel weg. Mijn ego wilde er niet aan en klampte zich vast aan de hoop.

Zo zie je dat je vanuit het Licht een hoop seintjes kunt ontvangen om je voor te bereiden op wat je mag gaan doorleven, maar je kunt het natuurlijk negeren tot je voor het feit staat.

Het was een vreemde tijd. Wat onze droomreis had moeten zijn, werd overschaduwd door een intens gevoeld verlies. Het bracht ons echter ook de ervaring van de helende kracht van de natuur. We reden door naar Bryce Canyon, waar we ons door de immense schoonheid van Moeder Aarde lieten opladen. Daarna vervolgden we onze reis naar Zion National Park. Nog zo een plek van immense schoonheid. Daarover hopelijk morgen of overmorgen meer.

 

Lichtwerk en drakenenergie bij Monument Valley

Geef een reactie

Monument Valley maakt deel uit van het Monument Valley Navajo Tribal Park van de Navajo-indianen. Deze vallei is ook op het Colorado Plateau gelegen. Het ligt op een hoogte van zo’n 1700 meter boven zeeniveau, wat je totaal niet zou denken als je op die vlakte staat. Het bestaat uit zandsteen en siltsteen en heeft zijn karakteristieke rode kleur te danken aan het in de bodem aanwezige ijzeroxide. Door erosie van de bodem hebben zich zandsteenformaties gevormd die tussen de 100 en 300 meter hoog zijn. Ze doen denken aan de rode rotsen van Sedona, al is hun kleur minder helder en voelt de energie er heel anders. Ze dragen verschillende namen, zoals Totem Pole en Three Sisters.

Op weg ernaartoe voelde ik me ronduit belabberd en nogal misselijk. Ik dacht dat het misschien een gevolg was van het reizen en het feit dat ik me lichamelijk veel meer inspande dan thuis, iets wat niet ondenkbaar is bij mijn lichamelijke gesteldheid. Toch was het wel heel onverwacht. Later zou blijken dat ik juist afgestemd was op het thuisfront.

Onze camping bevond zich tussen twee grote heuvels van rood gesteente. Er was een paadje naar een boog of poort van natuurlijk steen. Ik besloot daar te gaan mediteren om te gronden en mijn balans te hervinden. Voor de poort van rode steen lag een enorme rots die me deed denken aan een drakenkop. Ik had onderweg naar Monument Valley in het landschap steeds drakenhoofden in het gesteente gezien.

Ik besloot af te stemmen en pakte mijn Diamantina Laser Wand en zakje met Lemurische zaadkristalletjes erbij. Al snel voelde ik de energie van de Council of One om me heen. Zoals gewoonlijk spraken ze in het Engels en begonnen ze met ‘Dear One’ wat doorgaans niet zo mooi vertaald wordt met ‘geliefde’, maar wij zeggen nu eenmaal niet ‘lieve ene’. Ondanks de beperkingen van een vertaling, was dit hun boodschap:

Geliefde,

Voel de vibratie van de Aarde onder je. Adem de heilige wind in en laat het je zorgen wegdragen en nieuwe inzichten brengen.

Terwijl de zon ondergaat, vragen we je naar binnen te keren. Adem de pulserende kracht van Moeder Aarde in. Laat het je balanceren en stabiliseren.

Dit is het Land van de Oudsten (Ancients). De oude wijsheid van Lemurië is in de rotsen verborgen. Met de cataclysmen verschoof, schudde en kalibreerde de Aarde. Maar in de bogen, monumenten en vortexen in het landschap zijn Codes van Licht opgeslagen, een beetje zoals ze dat ook zijn in de Lemurische kristallen. Ze dragen de wijsheid van vergane tijden, de herinnering aan de Wet van Eén.

We nodigen je uit om een Zaad onder de poort te plaatsen, zodat het waarlijk een Poort van Licht kan worden.

Je hebt de energie van een draak gevoeld die hier inderdaad een poortwachter is. In dit deel van de wereld zijn er nog niet zo veel mensen die een connectie voelen met de draken, zoals dat wel het geval is in delen van Europa en van oudsher ook in Azië. Maar de draken keren terug. Wees dus niet bang ze te wekken.

De draken slapen overigens niet zelf als zodanig. Wanneer we spreken over het wekken van de draken, heeft dit alles te maken met het feit dat ze door de meeste mensen niet worden gezien en erkend. Zoals je toen je zeven jaar geleden het drakenorakel uitgaf in Nederland, geen mensen kende die con- tact hadden met draken en met hun energie werkten, en dat nu wel degelijk het geval is, zo mag het drakenbewustzijn hier nu worden gegrond en worden geholpen om te ontwaken.

Je weet dat er in Amerika mensen zijn die met ze werken, zoals je collega Brian17 met de draak Trindletothton. Maar dit is nog een relatief kleine groep. Het gaat dus niet zozeer om het wakker maken van de draken zelf, maar om het doen ontwaken van het bewustzijn van de mensen, zodat zij de draken kunnen omarmen als de gidsen van Licht die zij zijn.

We hebben je de afgelopen dagen drakentekens gestuurd in de vorm van rotsformaties, zodat je zou weten wat je mocht doen. Nodig ze alsjeblieft met je vrije wil uit terwijl je hier op deze vlakte bent.

Wij zijn de Council of One.

Het beeld dat ik bij deze boodschap kreeg, was van draken die in een relatieve rust afwachten tot mensen eindelijk zover zijn om weer met hen samen te gaan werken op de spirituele vlakken van bewustzijn. Sommige mensen geven aan dat ze draken helpen ontwaken, maar het is in het algemeen eerder andersom; de draken wachten tot jij zover bent om met ze te werken. Dan kan de sluimerende band die er wellicht op zielsniveau al was tussen jou en de draken gewekt worden. Dit kan een beeld geven van een draak die ontwaakt, maar ik krijg er een beetje een gevoel bij van ‘hè hè, kunnen we nu aan de slag?’.

Na dit mooie inzicht over de draken, was het tijd om het kristal onder de poort van gesteente te plaatsen. Ik mocht daarbij met mijn Diamantina Laser Wand drie keer een cirkel maken die de vorm van de poort volgde. Ik focuste daarbij krachtig op de intentie dat deze poort van gesteente een Poort van Licht mocht worden die alleen gidsen van honderd procent Licht door zouden laten en dat deze mocht bijdragen aan het brengen van 5D-wijsheid naar de mensen. Ik verwelkomde daarbij de 5D (en nog hoger dimensionale) draken om deze hogere vibratie naar de Aarde te brengen. Ik vroeg of de poort de 5D-energie en hogere vibrationele energie verder op Aarde mocht helpen te verankeren. Op dat moment stak er opeens een wind op die in de rondte leek te bewegen. Ik hoorde het hoogvibrationele geluid dat ik associeer met de engelen en andere Lichtwezens en ik wist dat het werk in gang was gezet.

Het leuke van dit terugblikken is dat net zoals vorig jaar de draken zich lieten voelen, dat deze week ook heel sterk zo is. Voor mijn verjaardag kreeg ik een prachtig klein draakje uit Avebury gemaakt van sarsen. Dit gesteente is ook gebruikt voor het maken van de Avebury steencirkel en een deel van die van Stonehenge.

Ik nam het deze week mee naar het bos, waar ik er heerlijk mee tegen een boom heb gemediteerd. Voor mij zijn draken skulls meer dan gebeeldhouwde steensoorten. Je kunt ze zien als hologrammen van energie en ze kunnen je verbinden met een drakengids. De drakengids die zich bij deze skull liet zien was gelinkt aan Avebury en heeft als taak om te zorgen voor Moeder Aarde en ons te leren over onze verbondenheid met Moeder Aarde. In die zin ligt haar taak sterk in het verlengde van mijn werk met de Coucil of One en de energie uit Sedona. Ze wees me er echter op dat mijn lijf ook een deel van de heiligheid van Moeder Aarde is en ze kan helpen om ook beter voor mijn lijf te zorgen.

Het leuke is dat er op dezelfde dag nog twee drakenskulls uit de webshop werden besteld, wat alweer een tijdje geleden was. Ik vind dat soort synchroniciteiten zo leuk. Er komen deze maand (als de post meewerkt) weer nieuwe aan. Ondertussen zijn er ook weer nieuwe drakensieraden en zelfs drakenwierook in de webshop. Je bent altijd van harte welkom er een kijkje te nemen.

Ik wens je een mooi pinksterweekend, vol Licht en wellicht een vleugje drakenmagie!

Liefs en Licht,

Cathelijne

PS wil jij leren werken met de energie van draken, drakenskulls, essences en kaarten? Doe dan de online cursus>>>

PS lees meer over de Council of One in Eenheidsbewustzijn.

Lichtwerk bij de Grand Canyon

1 antwoord

Time flies when you are having fun. En ook als je aan het werk bent trouwens. Al is dat in mijn geval werk dat heel veel vreugde geeft en dat is dus een beetje hetzelfde. Hoe het ook zij, ik nam jullie mee terug in de tijd naar de reis door Amerika vorig jaar. Als een stukje energetisch reizen ten tijde van de intelligente lock-down. Dat brengt vreugde en als iets de trilling verhoogt, dan is het wel vreugde.

Goed, waar waren we gebleven? Dat was de laatste dag in Sedona op mijn verjaardag. Van daaruit reisen we naar de Grand, een reis vol afwisselende landschappen. Het bijzondere is dat je je daar op grote hoogte bevindt, maar het eigenlijk niet merkt omdat er geen bergen zijn. Je bevindt je op een plateau. Daarin ligt de enorme kloof. We bekeken hem op de beste manier dat je dat maar kunt doen (visueel weliswaar, niet wat betreft de carbon footprint): per helicopter. Hubby was in de zevende hemel en ik heb even stevig Aartsengel Michael aangeroepen en hartcoherentie beoefent, tot mijn hartslag weer op normaal niveau was. Maar wat een schitterend uitzicht!

We bezochten het nationale park ook per bus en hoewel ik mijn Lichtwerk kristalletjes bij me had, werd ik nergens geroepen tot Lichtwerk. Ik had van tevoren bedacht op iedere krachtplek in de natuur een geactiveerd Lemurisch kristalletje achter te laten, maar de kunst bij Lichtwerk is niet dat je vanuit je ego iets bedenkt, maar dat je je laat leiden tot wat nodig is. Ik had het idee van een kristalletje achterlaten al losgelaten tot we de dag erna de Grand Canyon weer uitreden.

Die dag reden we via de zuidelijke rand het park weer uit richting Lake Powell, waar we de welbekende, oranje geschakeerde Antelope Canyon zouden bezoeken. Voor vertrek nodigde ik mijn spirituele gidsenteam uit me te leiden. Net voor we de Grand Canyon uitreden voelde ik een duidelijke impuls om te stoppen. Hier mocht toch nog een kristalletje met een Zaadje van Licht worden achtergelaten. 

Lichtwerk bij de Grand Canyon

Ik liep naar het uitkijkpunt waar een rotsformatie was die de ‘Duck’ werd genoemd, omdat deze wel wat van een eend weg heeft. Daar mocht het kristalletje in de buurt worden achtergelaten. Onderweg naar het uitzichtpunt zag ik een zandsteen die glinsterde in de zon. Het deed me denken aan Rahelio, volgens wie deze glinsterende kristalsprankels een teken zijn van verhoogde energie in een gebied. Het was een mooie bevestiging dat het een goede plek voor Lichtwerk was.

Uiteindelijk werd ik naar een boom met dikke, kronkelende takken geleid. Tegen de wortels zag ik een hartvormig steentje liggen, waar ik het kristal mooi onder kon begraven. Voor mijn geestesoog zag ik vanuit het Zaadje van Licht spiralen van Licht uit de boom schieten. Uit de takken kwamen Lichtspiralen voort die als het ware de lucht en canyon inschoten. Ook ging er een spiraal van Licht vanuit de stam diep de Aarde in.

Toen we daarna verder reden, voelde ik de spiraalenergie in mijn handen draaien. Het voelde als een (her)activatie van de energiecentra in mijn handen, zoals ik die ook ken van reiki inwijdingen. Ik zag voor me hoe ik na thuiskomst de spiraalenergie in mijn keramiek mocht verwerken en hoe ik de energie van Moeder Aarde makkelijker zou kunnen verwerken in beelden van rode klei. Ik hou van de creatieve inspiraties die uit dit soort Lichtwerk voortkomen. Het maakt dat ik meestal vol nieuwe ideeën van een reis terugkom.

Het zou in dit geval niet alleen gaan leiden tot een spiraalgodinnenbeeld, maar ook tot het aanleggen van een spiraalkruidentuin in mijn tuin, wat een echte vortexplek is geworden. Je leest daar meer over in Eenheidsbewustzijn.

Antylope Canyon zou een van de plekken worden waar ik geen kristalletje achterliet. Ik liet het komen zoals het ging. Vanuit Antylope Canyon vervolgde de reis naar Monument Valley. Wat een machtige plek, doortrokken van de diepe wijsheid van de Navajo’s. Maar ook een plek waar we aan het begin stonden van een onvoorziene uitdaging tijdens onze reis en een erop volgend groot verlies.

Morgen vertel ik je meer over dat deel van onze reis, ook al lopen we een dagje uit de pas met vorig jaar!

Liefs en Licht,

Cathelijne

P.S. De hele reis lezen en kennismaken met de Council of One en lessen van Eenheidsbewustzijn? Bestel dan het gelijknamige boek.

P.P.S. Ook behoefte om Lichtwerk te doen met Lemurische kristalletjes met Zaden van Licht? Ik heb er gisteren 22 afgestemd in het bos en omdat ik vannacht droomde over hoe hard de bomen Licht nodig hebben en een herstel van de totale populatie op Aarde, zijn ze deze maand maar 7,77 in plaats van 14,44. Zolang de voorraad strekt. Ik wens je mooi Lichtwerk!

Lichtwerk bij Red Rock Crossing in Sedona

12 Antwoorden

Vandaag ben ik jarig 🙂 en een jaar geleden werd ik op mijn verjaardag wakker in Sedona. Wat een feest! Het was heel bijzonder daar op mijn verjaardag wakker te worden. Eindelijk was het zonnetje gaan schijnen en waren er de blauwe lucht en warmte die je zou verwachten bij Sedona. Het was meteen ook hartstikke druk bij al de vortexen en we konden in eerste instantie nergens parkeren met de camper. Meteen werd ons duidelijk waarom het slechte weer een zegen was geweest. Als alle dagen zo zonnig zouden zijn geweest, dan was het bijzonder moeilijk geweest met de camper zo veel verschillende vortexen aan te doen.

Maar uiteindelijk vonden we een mooi betaald plekje bij Red Rock crossing, dat uitkijkt Cathedral Rock, een van de vortexen. Dit is een vortex die uitzicht biedt op Cathedral Rock. Deze rijst met zijn torenspitsachtige rotsen boven de stromende Oak Creek uit. Het is de enige van de vier vortexen die aan een kloof met stromend water ligt. In de rotsen ervan kun je meerdere gezichten zien. Volgens Ilchi Lee noemde de Indianen Cathedral Rock de Zonnegod. Het is een passende naam voor een rots die met name tijdens de zonsopkomst en -ondergang schitterend oplicht. Ilchi noemt de energie echter heel mild. Je kunt het geleidelijk en zachtjes in je opnemen. De energie stroomt niet krachtig uitwaarts, maar sijpelt zachtjes naar binnen en brengt kalmte en zachtheid. Het is volgens hem een plek van comfort, waar je je op je gemak gesteld kunt voelen. Het is een plek die je kracht geeft.

Ik vond het een heel bijzondere plek waar je langs Oak Creek kon lopen en door het snel stromende water heen kon waden. Hoewel ik alle krachtplekken bij Sedona prachtig vond, was deze plek er eentje die echt bij me paste. Ik hou nu eenmaal erg van water.

Red Rock Crossing

Volgens The Sedona Vortex Guidebook zou de enige magnetische vortex in Sedona te vinden zijn bij Red Rock Crossing. Het magnetisme van deze plek wordt bepaald door Oak Creek. Magnetische plaatsen helpen je in je herinneringen te treden, zelfs die van vorige levens. Het kan een plek zijn voor het programmeren van positieve gedachten, astraal reizen en reinigende ceremonieën. Het is dus een plek die buitenzintuiglijke ervaringen kan versterken. Ook kan iemand er opgebouwde spanning uit het lichaam en de geest los leren laten. Zulke vortexen zijn bij uitstek geschikt om contact te maken met de ongeziene rijken, zoals die van de engelen, natuurwezens en spirituele wezens. Volgens Albion wordt deze plek bewaakt door twee gigantische aartsengelen, die de toegang tot de innerlijke heiligheid ervan beschermen.

Elfenstapels

We maakten eerst een wandeling door het grasland naar de rivier- oever toe. Daar liepen we een tijdje parallel aan het water door de bosjes. Overal lagen door mensen gestapelde keien en steentjes. Sommige mensen doen dit puur voor hun plezier, een beetje zoals het maken van een zandkasteel. Anderen leggen er bewust een intentie in. Ze worden ook wel ‘Fairy Stacks’ genoemd, ofwel: ‘elfenstapels’. Na een lunch aan de waterkant, maakten wij onze eigen elfenstapel. Op een groepje van drie keien maakten we de rest van onze toren, omgeven door een hart van stenen op de grond. Ik vond ook nog een hartvormig steentje dat ik voor onze stapel legde. De intentie was om meer en meer vanuit vreugde en liefde te leven.

Lichtwerk bij Red Rock Crossing

Na het maken van onze elfenstapel, liepen we door de bosjes naar Oak Creek. Het stroomde krachtig over de rode rotsplateaus. Je kon hierop lopen als je voorzichtig door het snelstromende water waadde. Dit leidde naar een iets hoger gelegen deel van het pla- teau, een langgerekt eiland in de kreek. Een mooier plekje om te mediteren was er niet. Hoewel het druk was, besloot ik toch op het voorste puntje te gaan zitten met mijn Diamantina Laser Wand en met een Lemurisch kristalletje met een Zaadje van Licht.

Ik riep Moeder Aarde, de beschermers van Cathedral Rock, mijn spirituele gidsen team en de Council of One aan. Ik vertelde hen dat ik een Zaad van Licht kwam brengen naar deze belichaming van de liefde van Moeder Aarde, die hier zo goed voelbaar was. Ik vroeg of het mocht worden ontvangen en opende me voor hun zegeningen en wijsheid.

Ik voelde een helder ‘ja’ op mijn vraag of ik het kristal mocht plaatsen. Elke keer als ik mijn intentie in gedachten uitsprak, begon de wind sterk te waaien. Ik plaatste het kristalletje onder het stromende water in een kier tussen de rotsplaten. Mijn innerlijke oog liet me zien hoe de hele kreek oplichtte en een stroom van puur Licht werd. Het was als een snelweg van snelstromend Licht die ieder die deze mooie plek bezocht kon helpen zich te verbinden met het water en de liefde van de Moeder en voor de Moeder.

Zoals ik thuis tijdens mijn eerste meditaties met de Sedona Sandstone* had gemerkt, kwamen er verder geen woorden of leringen, maar een Zijn. Ik werd uitgenodigd om de energie en schoonheid van de plek in te ademen en er helemaal bij aanwezig te zijn. Ook nu voelde het weer als een opgeladen worden, een verhoging van mijn trilling en zeer zeker ook van mijn vreugdequotiënt!

Laat je inspireren en verhoog je trilling

Ik hoop dat het lezen jouw vreugdequotient ook weer heeft verhoogt en daarmee je trilling. Meer behoefte aan het verhogen van je trilling? Kijk dan eens naar alle online workshops en cursussen op mijn nieuwe cursussite

Vandaag krijg je er 24% korting op ALLES…omdat het mijn verjaardag is:-) De kortingscode is VIERHETLEVEN24

*Je leest hier meer over en ook over mijn andere ervaringen in Sedona in mijn boek Eenheidsbewustzijn

Een Sjamanistische droomreis in Sedona

Geef een reactie

Deze dagen veel meer blogs dan je van me gewend bent…maar met het terugblikken en reizen in de tijd, zijn we nog steeds in … Sedona. Vorig jaar gingen we daar vandaag op stap met een Sjamaan. Ik had ervoor al Lichtwerk gedaan in een van de andere vortexplekken van Sedona: Boynton Canyon. Ben je er nieuwsgierig naar, dan kun je daarover meer lezen in Eenheidsbewustzijn.

Na de fijne en meditatieve ervaring bij Boynton Canyon begon de lucht stukje bij beetje open te breken. De zon ging steeds meer schijnen, en dat kwam goed uit, want we hadden om half vijf een afspraak met Rahelio, een Sjamanistische gids. Hij zou ons, met nog een andere bezoeker, meenemen voor een mystieke toer naar een krachtplek met een medicijnwiel om daar samen met ons een ceremonie te houden en een droomreis te maken.

Mystic Tour met Rahelio

Rahelio helpt bezoekers graag om het heilige mysterie van het land van de rode rotsen van Sedona werkelijk te ervaren. Hij laat je daarbij de ontzagwekkende schoonheid van het mystieke landschap van Sedona zien en helpt je om op een heilige manier over de Aarde te lopen en je af te stemmen op de spirituele wijsheid van inheemse volken. Het is zijn missie om mensen de aanwezigheid van de Ouden in de rotsformaties te laten ervaren. Hij deelt daarbij de helende kracht van heilige liederen en trommels.

Zodra Rahelio ons van de camping had opgehaald, begon hij met het overdragen van zijn veelvoud aan kennis. Daarbij vertelde hij over het kristalenergiesysteem op Aarde, hetgeen ik altijd het kristallijne grid rond de Aarde noem. Het was een fijne bevestiging van mijn eigen werk.

Vortexen zijn onderdeel van dit raster, en volgens Rahelio zijn het centra van spiraalvormige energie. De vortex doet in die zin denken aan de beweging van ons Melkwegstelsel. Misschien ken je de prachtige foto’s van de Hubbletelescoop wel, waarop dit goed zichtbaar is. Dit draaiende wiel van sterren is een van de miljarden sterrenstelsels die allemaal door de ruimte draaien. Ook hier geldt: ‘zo boven, zo beneden’. De macrokosmos wordt weer- spiegeld in de microkosmos. Rahelio legt dit op zijn site zo uit:

‘Ons zonnestelsel is een spiraalvormige draaikolk waarbij de planeten rond onze zon draaien. Onze Aarde en maan bewegen spiraalsgewijs door de ruimte als een planetaire vortex die al het leven ondersteunt zoals we het kennen. Het atoom beweegt als een vortex ook spiraalsgewijs, als een miniatuur zonnestelsel. De vortex is een basiswet van schepping, alles beweegt erin. Wielen, binnen wielen, binnen wielen.’

De manier waarop Rahelio verschillende wijsheden en stromin-gen bij elkaar brengt, laat zien hoe hij een bruggenbouwer is. Ik hou hier zelf erg van. Ik ben van mening dat geloofsovertuigingen in de basis veelal teruggrijpen op dezelfde wijsheden. Door te kijken naar de overlap en elkaar hierin te ontmoeten, kan er een einde komen aan godsdienstwaanzin, onbegrip en onderlinge haat tussen mensen, geloven en bevolkingsgroepen.

Het heilige land van Sedona

We hadden ondertussen de auto verlaten en maakten een stevige wandeling in de buurt van Schnebly Hill, een van de secundaire vortexplaatsen. Rahelio deelde zijn visie met ons over de vortexen en Moeder Aarde, terwijl we door het landschap trokken. We weken van de gebaande paden af en konden daardoor in totale afzondering genieten van de schoonheid van de natuur met alle vergezichten. We wandelden en klauterden over de rode Aarde en over de plateaus van de welbekende rode rotsen van Sedona. Hier en daar zaten er kristallen in en ook lagen er losse steentjes die fonkelden en schitterden. Volgens Rahelio was dit een teken dat er vortex-energie in de buurt was.

De mannen hadden er een stevig tempo in en ik liep er lichtelijk hijgend achteraan, elke keer een zucht van opluchting slakend als Rahelio stilhield om nog meer van zijn kennis te delen. Uit ieder verhaal was zijn grote liefde voor het land te merken, een land dat volgens hem erkend is als een heilig land; als een plaats van macht. Veel mensen maken pelgrimstochten naar deze en andere plaatsen van macht. Ze worden geraakt door een innerlijk weten dat deze ontmoeting ís wat ze nodig hebben om hen te helpen op hun pad van ontwaken en genezing. Zo voelde onze reis met Rahelio ook. Het sloot in veel opzichten haarfijn aan bij de leringen die ik vooraf al had mogen ontvangen van de Council of One.

Hij deelde over allerlei onderwerpen, van de heiligheid van Moeder Aarde tot de geschiedenis van Atlantis, Lemurie, de binnenaarde en hoe dit weer linkte aan Sedona. Je leest er nog veel meer over in mijn boek Eenheidsbewustzijn.

Na een bijzondere helende sessie, waarbij we op rode rotsplaten contact maakten met Moeder Aarde, leidde Rahelio ons op een innerlijke reis onder begeleiding van drum en ratels. Dit was een reis naar de droomtijd. Wanneer we slapen verzamelen we energie uit onze zielsverbinding met de Bron. Gewone mensen verbinden zich hier volgens het sjamanisme, en dus ook volgens Rahelio, onbewust mee tijdens de slaap. Als sjamaan en mysticus (en Lichtwerker) kunnen we dat bewust doen. Hij legde dat zo uit:

‘De droomtijd is onze verbinding met de Hogere Geest. De ener- gie van krachtplaatsen kan ons helpen om ons tot het heilige te wekken in onze droomtijd, en bewuste dromers te worden. Met deze dromen kunnen we het pad van ons hart bewandelen. Met deze dromen, met deze verbinding met ons hogere denken, kun- nen we moedig alle uitdagingen het hoofd bieden die ons pad kun- nen passeren. En als ontwaakte dromers kunnen we een pad van schoonheid bewandelen; een pad van het hart.’

We mochten tijdens de droomreis naar een grot reizen die gevuld was met Licht. Daar konden we onze totemgids ontmoeten en een geschenk ontvangen. Mijn totem had niets weg van totems die je vaak ziet bij het Sjamanistisch werken, zoals dat van de Native Americans, want er lag een kristallijne draak op me te wachten. Ik ontving zowel een kristal voor mijn Lichtwerk met de kristallen als een veer om voort te gaan met schrijven. Er was een mense- lijke gestalte aanwezig. Hij deed me denken aan een Atlantische priester. Hij had een blauw gewaad aan en een kristallen scepter in zijn hand. Het voelde heel bekend, als een herinnering aan een Atlantisch leven.

Na deze droomreis, volgde een sessie rond het medicijnwiel en we sloten onze bijzondere mystieke reis met hem af naast Airport Mesa, een van de andere vortexplekken van Sedona. Daar zagen we de zon ondergaan met het prachtige native American gezang van Rahelio.

Het was een diepgaande ervaring en met name zijn heling, waarbij over ons heen zong en trommelde, had me een diepe connectie met Moeder Aarde gebracht. Eentje die in de verdere reis nog meer verdiept zou worden.

Meer contact met Moeder Aarde?

Gelukkig hoef je niet helemaal naar Sedona om je contact met Moeder Aarde te verdiepen. Dat kan overal, in je tuin, in de natuur en…in je eigen Zijn, want jouw lichaam is een deel van Moeder Aarde. Je vindt helpende oefeningen in het boek.

Lichtwerk bij Bell Rock: de blije energie van een bijzondere vortex

Geef een reactie

Heb je weer zin om mee te genieten van onze reis van vorig jaar? Vandaag een jaar geleden bezochten we Bell Rock. Wat een blije energie!

Bell Rock

Bell Rock is een van de vier meest bekende vortexen in Sedona. In een eerdere blog kon je al lezen wat vortexen zijn. Bell Rock is een opvallende rotsformatie, die vlak langs de snelweg ligt en makkelijk toegankelijk is. De formatie ziet eruit als een goed gevormde bel en geeft het idee van energie die naar de Hemel rijst. Het is een heel bijzonder gevormde rotsformatie, waar je steeds andere details in opvallen. Zo zag ik allereerst in het middelste deel een tempelachtige vorm die me een Atlantische indruk gaf. Toen we langs de formatie reden, was er een apart stukje rots dat leek op een manfiguur die als een wachter Bell Rock beschermt.

Ilchi Lee geeft in zijn boek aan dat de vortex-energie hier makkelijk voelbaar is als ronddraaiende energie om je lichaam heen. Veel mensen zien er bewegende beelden die de toekomst zouden voorspellen. Deze vortex staat ook bekend om zijn helende ener- gie. Ilchi Lee werkt met Ki energie in Dahn Yoga. Een andere naam hiervoor is Chi energie. Volgens hem is Bell Rock een geweldige plek om met Ki energie te oefenen. Zoals er paden op ons lichaam zijn waar via de energie stroomt, zo is dit ook met de energie die in Bell Rock circuleert. Verschillende locaties op Bell Rock stralen hun eigen energie uit.

Een Baken Vortex

Volgens Albion is Bell Rock zowel een elektrische vortex als een ‘Beacon Vortex’. Bakenvortexen worden gezien als plekken op de Aarde waar energie vanuit de ruimte binnenkomt in het aura en lichaam van de Aarde. Het grappige is dat de onderste helft van Bell Rock me wel wat deed denken aan een ruimteschip. Het zou de planeet met andere planeten en sterrenstelsels verbinden. Dit soort plekken zenden en ontvangen energieën via wat Albion de ‘Hemelse leylijnen’ noemt. De binnenkomende Hemelse krachten versterken de planeet en dragen bij aan haar groei en transformatie. Albion legt bijvoorbeeld uit hoe de energie van de maan en Pluto via de Hemelse leylijnen binnenkomen in Bell Rock om vervolgens over de Aarde te worden verspreid via de aardse leylijnen. Wellicht niet vreemd dat juist bij Bell Rock veel ufowaar- nemingen zijn gerapporteerd. Overigens is volgens Albion ook Glastonbury Tor een bakenvortex.

Vanwege de natuurlijke, elektrische energie en de inkomende Hemelse krachten, wordt deze vortex gezien als een plek waar je je bewustzijn kunt verhogen en universele wijsheid kunt ontvangen, zoals bijvoorbeeld die van de archetypes.

Volgens de leringen van Albion is Bell Rock verbonden met Mount Shasta in Californië. Daar werd ik natuurlijk erg blij van. Het grappige is dat we rond Bell Rock alleen maar blije mensen zagen. Iedereen die ervan terugliep was open en vriendelijk. Dat viel echt op.

Ilchi Lee benadrukt dat wanneer je werkelijk een uitwisseling met Bell Rock wilt, je eerst je hart moeten openen en deze vortex moeten benaderen vanuit een pure staat van Zijn. De puurheid die hij bedoelt, is als een kinderlijk hunkeren om Bell Rock te voelen en er Eén mee te worden. Dit verlangen moet werkelijk vanuit je hart komen. Wanneer je dat verlangen hebt, kun je resoneren met de energie van Bell Rock en zal deze zijn spirituele poorten voor je openzetten. Je kunt dan zowel energie naar Bell Rock zenden als ervan ontvangen. Dankbaarheid voor de schoonheid van Moeder Aarde helpt bij het je werkelijk openstellen hiervoor.

Lichtwerk bij Bell Rock

Ik keek erg uit naar het kennismaken met de energie van deze bijzondere plek. We parkeerden de camper bij de parkeerplaats van Bell Rock en liepen over een dieprood slingerend pad richting de vortex. Omdat ik had gelezen dat deze vortex een krachtige, helende energie had, besloot ik als intentie voor het bezoek mijn eigen heling en vitaliteit neer te zetten. Niels richtte zijn intenties op geluk en vreugde. Die besloot ik er ook bij te nemen.

Het weer was ongewoon fris voor de tijd van het jaar, met grijze wolken en een flink windje. Maar hoe dichter we de grote rots naderden, hoe warmer ik diep vanbinnen werd. Ook voelde ik een bijna pijnlijk openbreken van mijn hart. Terwijl ik een bloeiende cactus bewonderde, kwam opeens de zon door. De bloem van de cactus was zachtgeel en de vorm ervan leek op een kruising tussen een roos en tulp. Toen het licht erop viel, leek het een bloem van Licht. Het voelde als een bevestiging dat er een Zaadje van Licht mocht worden achtergelaten bij Bell Rock.

We besloten een stukje tegen de rots op te klauteren. Heel hoog kwamen we niet, omdat de bulten erg stijl waren. Uiteindelijk besloot ik er heerlijk tegenaan te gaan staan. Zo lag ik als het ware bijna diagonaal tegen de rots aan. Ik voelde de sensatie van engelenvleugels op mijn rug. Het openbreken van mijn Hoger Hart was bijna oncomfortabel te noemen en ik heb er een tijdje doorheen geademd. Ik bracht mijn intentie voor heling weer in gedachten, terwijl ik de kracht en schoonheid van Bell Rock inademde.

Daarop ontving ik de innerlijke vraag of ik koos voor vreugde en Licht. Daarbij kwam ook de vraag of ik mezelf vreugde en heling gunde en oud karma wilde laten gaan, die me aan een cyclus van lijden had geketend. Normaal gesproken is er altijd een deel van mij dat terugschrikt voor deze vraag, alsof iets in mij nog steeds geketend is aan een zeker lijden. Vanuit Bell Rock kwam heel sterk de vraag of ik genoeg van mezelf hield om mezelf toe te staan dit los te laten. Ik kon niet anders dan daar een volmondig ‘ja’ op geven.

Daarna werd ik ‘opnieuw bedraad’. Mijn meridianen leken waar nodig te worden omgeleid om blokkades op te lossen. Het geheel werd gevuld met stromend Licht. Na een tijdje was het genoeg. Ik zag links van waar ik stond een draadachtige boom. Bomen die groeien in spiraalachtige vormen worden gezien als uitingen van de vortex-energie. Hoewel deze boom niet zozeer als spiraal was gevormd, had het een sterk uitwaaierende energie en onder de stam waren prachtige holtes om een kristalletje in achter te laten.

Niels, die de lastige weg ernaartoe zag, zei dat hij het wel voor me zou doen. Ik pakte blind een kristalletje uit mijn zakje en het bleek de grootste die ik meehad, met wat gouden kleur erin. Terwijl Niels bukte om het kristalletje een plekje te geven en in gedachte nog steeds zijn vreugdevolle intentie had, werd hij in zijn kont geprikt door een cactus! We zagen het allebei als een teken dat zijn intentie en die voor het kristal werden goedgekeurd. Humor is immers een belangrijk onderdeel van vreugde.

In een herinnering stappen om je trilling te verhogen

Als ik mijn ogen sluit ben ik er weer even en voel ik de energie en zie ik prachtige Licht weer voor me. Ik nodig je uit hetzelfde te doen. Als je even genoeg hebt van steeds dezelfde omgeving, dan is het jezelf helemaal terugbrengen naar een ander moment en een andere plek EN vooral het activeren van de gevoelens en sensaties alsof je er hier en nu bent, een geweldige manier om je vreugde te vergroten en dus ook je trilling te verhogen.

Meer lezen over mijn reis?

Deze tekst is grotendeels afkomstig uit mijn boek Eenheidsbewustzijn. Je kunt er nog veel meer in lezen over prachtig Lichtwerk in Amerika en ook Engeland. Hetzelfde geldt trouwens voor  Lemurisch Lichtwerk. Als je behoefte hebt om vanuit je veilige huiskamer in intelligente lockdown af te reizen naar prachtige plekken, zoals de vortexen in Sedona, de drakenenergie in Utah, de sequoia’s en dolfijnen van Californie en niet te vergeten Mount Shasta, dan zijn het inspirerende boeken om te lezen. Daarnaast zitten ze boordevol channelingen, oefeningen en meditaties.

Een reis naar Sedona: landschap vol vortexen

Geef een reactie

Het is weer tijd om terug te gaan in de tijd. Ga je mee op reis?

Vandaag is het een jaar geleden dat we naar Sedona afreisden! Na een paar intense en vreugdevolle dagen bij penvriend Max in Texas waren we van Dallas in Texas naar Phoenix in Arizona gevlogen. We overnachtten in Scotssdale en haalden daarna in Phoenix onze camper op. Daar begon de eerste uitdaging van de reis, want de camper had kuurtjes. Als je vooruitreed stond het stuur schuin. De verhuurder noemde het normale speling en had geen andere voorradig. Althans, dat werd uren later en dan mochten we heel veel geld bij betalen voor de extra schoonmaak. Dat waren we in het verleden niet gewend van Amerikaanse klantenservice. Het kan verkeren. Ik kreeg uiteindelijk de technische man aan de telefoon en liet me niet afpoeieren, want het voelde echt niet ok. We mochten de dag erna naar een garage in Sedona. Dan konden we in ieder geval onderweg.

Phoenix is een enorm uitgestrekte stad in een woestijnachtig landschap, in de verte omgeven door bergketens. Terwijl we de stad uit reden, zag ik rechts van de weg al een kleinere versie van de rode rotsformaties waar Sedona om bekend staat. Het leek me te roepen en voelde als een aanraking van Moeder Aarde, van hart tot hart.

Wanneer je naar Sedona rijdt, wordt het landschap steeds imposanter. Je wordt onthaald door grote rotsen en bergwanden met kleurschakeringen van beige tot dieprood. Het is er evengoed verrassend groen en er loopt een kreek doorheen: Oak Creek.

Net als Mount Shasta, waarover ik uitgebreid schreef in mijn boek Lemurisch Lichtwerk, is Sedona een krachtplek in Amerika. Deze wordt gekenmerkt door een landschap van dieprode rotsformaties en een grote hoeveelheid vortexen in het landschap. De Indianen noemden Sedona ‘het land waar de energie van Moeder Aarde, die eeuwig leven geeft, naar buiten komt’. Daarnaast geloofden zij dat de rode rotsen werden bewoond door ‘grootse Zielen en dat zij mensen die naar Sedona komen, helpen om te ontwaken en zo hun ware dromen en zielsverlangens te herkennen.

De eerste vortex die we zagen, terwijl we Sedona inreden, was Bell Rock. Wat een immense en mythische rots in het landschap! Het deed me aan de onderkant aan de ene kant aan eeuwenoude tempels denken, maar ook aan een soort ruimteschip. De energie was superkrachtig, zelfs vanuit de auto. We voelden allebei een zeker thuiskomen bij de energie. Met een beetje geluk vertel ik je over enkele dagen nog wat meer over mijn Lichtwerkervaringen bij Bell Rock. Maar voor nu is het misschien wel aardig eens uit te leggen wat vortexen eigenlijk zijn.

Ilchi Lee noemt het in The Call of Sedona, journey of the heart ‘krachtige energieplekken die zelfbewustzijn en verschillende helende ervaringen faciliteren’. De rode, ijzeren rotsen zouden deze energie genereren, evenals massieve kristallen onder hen.

De meest bekende vortexen van Sedona zijn Bell Rock, Airport Mesa, Cathedral Rock en Boynton Canyon, maar volgens Lee gaat het verder dan deze vier plekken en is Sedona op zichzelf een vortex.

In The Sedona Vortex Guidebook worden vortexen een stuk gedetailleerder omschreven en toegelicht door een spirituele gids die Albion heet. Vortexen zouden plekken op Aarde zijn waar de levenskracht van de planeet extra sterk is en tunnels van energie vormt. Deze plekken zouden ook door oude beschavingen zijn herkend. De vortexen kunnen volgens dit boek onderverdeeld worden in elektrisch, magnetisch en elektromagnetisch. Elk van deze energieën heeft zijn eigen unieke kracht en invloed op alle levensvormen op de planeet.

Dat niet iedereen het nodig vindt dit onderscheid te maken tussen magnetisch en elektrisch, wordt goed verwoord in het boekje What is a Vortex? door Dennis Andres. Hij ziet de Aarde als een levend wezen, net als jij en ik dat zijn. Zoals we de gezondheid van een mens kunnen meten in termen van diens levendigheid, zo kan dat ook bij de Aarde. Zijn definitie van een vortex is dan ook:

‘Een vortex is een plaats in de natuur waar de Aarde exceptioneel levend en gezond is. In een vortex wordt deze levendigheid en gezondheid van de Aarde gereflecteerd in een grote schoonheid die wordt gecreëerd door de elementen van land, licht, lucht en water.’

Je zou dan kunnen concluderen dat Sedona een vortexplaats is, simpelweg omdat het er zo adembenemend mooi is. Andres geeft aan dat die levendigheid en gezondheid, net als in een mens, gepaard gaat met meer energie. We konden het in ieder geval direct voelen terwijl we Sedona inreden en Bell Rock voor ons op zagen doemen. Ik vertel je komende dagen meer over deze bijzondere plek!

Meer lezen over mijn reis?

Al mijn spirituele reiservaringen in Amerika lees je in Eenheidsbewustzijn en die van anderhalf jaar eerder in Lemurisch Lichtwerk. Zo kun je vanuit je veilige huiskamer in intelligente lockdown af naar prachtige plekken, zoals de vortexen in Sedona, de drakenenergie in Utah, de sequoia’s en dolfijnen van Californie en niet te vergeten Mount Shasta.

Je trilling verhogen met innerlijke reizen

3 Antwoorden

Bell Rock – Sedona

Terwijl ik hier in het zonnetje achterin de tuin zit te schrijven, denk ik terug aan een jaar geleden toen ik na een lange vlucht naar Houston Texas doorkruiste om mijn penvriend Max in de gevangenis te bezoeken. Na dat bezoek zou een prachtige, inspirerende reis door Amerika volgen, startend bij de krachtplek Sedona en eindigend aan de kust van Californië.

Het is een gek idee dat dat nog maar een jaar geleden is. Op het moment zijn er geen grote reizen mogelijk. Sterker nog, onze aanstaande vakantie naar Schotland, toch niet heel ver weg, is gecanceld. Het is een gek idee dat reizen nu niet mogelijk is. Ik merk nu pas hoe ik gewend ben aan plannen maken en toewerken naar reizen.

Ze zijn altijd een grote bron van vreugde maar ook inspiratie voor me. In al mijn boeken voor volwassenen komen meerdere krachtplekken en mystieke reiservaringen voor. Sterker nog, vaak waren het deze bijzondere ervaringen en inzichten op reis, die me inspireerden om een boek te schrijven. Dat was zeker het geval voor Lemurisch Lichtwerken Eenheidsbewustzijn.

Deze tijd maakt dat ik al die bijzondere reizen, magische momenten en krachtplekken

De Chalice Well in Glastonbury, een van mijn favoriete krachtplekken op Aarde

nog meer waardeer. Hoewel ik het mis om op reis te kunnen, heb ik een schat aan herinneringen om uit te putten. Vaak kijken Niels en ik ’s avonds in oude vakantieboeken om in gedachten even terug te gaan naar die plekken.

Het is een manier om vreugde te genereren en daarmee een manier om in een lichtere trilling te stappen. Ook brengt het veel dankbaarheid. Misschien herken je dat wel. In deze tijd van beperkingen, kunnen we extra bewust worden van de zegeningen in het leven. En hoewel we die nu missen, kunnen we putten uit goede gevoelens uit het verleden. Zowel leven vanuit vreugde als dankbaarheid cultiveren zijn Lemurische Sleutels die ons kunnen helpen om de overgang te maken van leven vanuit 3D- naar 5D-bewustzijn.

De komende weken wil ik jullie dan ook van tijd tot tijd een jaar terug in de tijd meenemen, zodat jullie mee kunnen reizen naar de prachtige plekken die we vorig jaar bezochten en mee kunnen genieten van de inzichten en spirituele ervaringen die ik daar mocht beleven. Ik zal ze net als deze blog vandaag posten om 21 uur, als onderdeel van de door Christina von Dreien opgeroepen ‘huiskamerrevolutie’. Want als iets mij in de trilling van vreugde brengt dan is het schrijven over krachtplekken en spirituele ervaringen. En ik hoop dat jij door op afstand mee te genieten ook een stukje vreugde en inspiratie zult ervaren.

Lockdown reistips

Ook behoefte om de vreugde van uiterlijke reizen te vervangen? Onderstaande tips helpen je erbij:

  • Kijk terug in je eigen fotoalbums en breng jezelf in gedachten helemaal terug naar die

    Hertjes in eigen land

    momenten en plekken. Wat voel je? Wat zie je? Wat hoor je? Wat ruik je? Breng jezelf helemaal in de ervaring alsof het hier en nu is. Activeer dan alle positieve gevoelens die daarbij horen en adem ze in je hart.

  • Ga op innerlijke reis naar je eigen spirituele gidsenteam om je zo te laten leiden en inspireren. Deze meditatie uit Lemurisch Lichtwerk leert je hoe>>
  • Bezoek – waar mogelijk – in eigen regio nieuwe stukjes natuur waar het rustig is. Zo waren wij dit weekend aan het wandelen in Langeveld. Ik heb nog nooit zoveel hertjes in de vrije natuur gezien!
  • Lees gezellig mijn blogs mee…wil je er niet zo lang op wachten of wil je meer lezen?
    • In Engelen op je Pad lees je onder andere over mijn engelenervaringen in Volterra in Italië en bijvoorbeeld bij Bury St. Edmunds in Engeland.
    • In Leef vanuit je Ziel, vertel ik je onder andere over ervaringen met de natuurwezens bij Tara en andere krachtplekken in Ierland, maar ook bij de Fairyglen in Wales, Watersmeet in Exmoor en Les Roches des Fees in Frankrijk. Ik neem je mee naar de dolfijnen op de Azoren en eeuwenoude boomwezens in Glastonbury.
    • In Lemurisch Lichtwerk deel ik onder andere de eeuwenoude wijsheid van de sequpoia’s en ervaringen rond Mount Shasta en Telos.
    • Tot slot komen ook in Eenheidsbewustzijn de sequoia’s in California aan bod, maar neem ik je eveneens mee naar de vortexen van Sedona en vertellen de dolfijnen je over de droomtijd. Je leest er over draken in het landschap van Amerika en Engeland, steencirkels en Lichtwerk in zowel Amerika als Engeland.

Onze geest is vrij, waar we ons in fysieke zin nog op veel manieren nog beperkt of onvrij kunnen voelen. Dat waar we onze aandacht op richten, neemt echter toe. Dus richt je op dat wat jou vreugde geeft.

Veel innerlijk reisplezier en tot de volgende blog.

Liefs & Licht,

Cathelijne

PS oeps te enthousiast en dus al voor 21 uur gepost..maar wie weet lezen jullie hem toevallig tegen die tijd;-)

Klimaatprobleem vraagt een bewustzijnsverschuiving: we zijn EEN met de Aarde.

3 Antwoorden

afbeelding afkomstig van klimaatplein.nl

Wat een warmte deze dagen. In Nederland werd niet eerder zo een hoge temperatuur gemeten als afgelopen woensdag en dat record werd meteen de dag erna nog eens verbroken. Het valt niet meer te ontkennen: ons klimaat verandert en dat heeft grote gevolgen. Juist voor ons als sensitieven, Lichtwerkers en Lichtbrengers ligt hier een taak. 

Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) windt er geen doekjes om. “Door menselijk toedoen is het in de afgelopen 130 jaar 0,9 graden warmer geworden op aarde. De zeespiegel is sinds die tijd met 20 centimeter gestegen.”

Het IPCC en het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut (KNMI) zijn duidelijk over de rol van mensen op het klimaat. De klimaatscenario’s van het KNMI voorspellen steeds warmere zomers en zachtere winters. Volgens hen zal de gemiddelde zomertemperatuur in 2050 zo’n 1 tot 2,3 graden hoger zijn dan nu.*

De opwarming van de aarde heeft over de hele wereld gevolgen voor de natuur, onze

Afbeelding afkomstig van thailandblog

gezondheid en veiligheid en voor de beschikbaarheid van voedsel en water. Een kleine greep uit de gevolgen die milieu centraal op haar site noemt:

  • Meer overstromingen doordat de zeespiegel stijgt. Vooral dichtbevolkte kustgebieden en rivierdelta’s in ontwikkelingslanden zullen hier mee te maken krijgen.
  • Voedseltekorten in gebieden waar het droger wordt, met als gevolg honger en ondervoeding.
  • Tekort aan drinkwater en water voor irrigatie in gebieden waar het droger wordt.
  • Afname van de biodiversiteit (het aantal verschillende soorten) doordat dieren- en plantensoorten uitsterven Dat heeft bijvoorbeeld ook negatieve gevolgen voor de visserij.
  • De oceanen verzuren. Koraalriffen lopen daardoor risico om af te sterven. Koraal is een belangrijk leefgebied voor vissen en planten.
  • Er komen meer bosbranden en meer woestijnen.
  • Er is kans op meer en langere hittegolven. Dat is vooral een risico voor ouderen en andere kwetsbare groepen.

Het interessante aan al dit soort beschrijvingen is hoezeer het buiten de mens wordt geplaatst. Er wordt weliswaar toegegeven dat de inmenging van de mens en diens industrie aan de basis van deze veranderingen staat, maar wat echt opvalt is hoe weinig mensen werkelijk voelen en innerlijk beseffen dat zij deel van de Aarde zijn. De Aarde is een levend wezen. Zoals ons fysieke lichaam bestaat uit tig individuele cellen, zo bestaat Moeder Aarde uit tig levende wezens, waaronder jij en ik. We zijn niet zomaar op de Aarde. We zijn deel van de Aarde.

Aan het begin van dit jaar vertelde mijn spirituele gidsenteam dat mijn jaar grotendeels in het teken zou staan van Aarde. Mijn energetische voorbereidingen op onze reis naar onder andere Sedona, bevestigde dit ook en bracht me in contact met the Council of One, een groep van Lichtwezens die onderwijzen over de Wet van Een en die ons eraan herinneren dat we allemaal deel zijn van hetzelfde geheel, afkomstig uit dezelfde Bron, onderling verbonden met elkaar en al wat leeft. 

Wanneer we dat ten diepste kunnen voelen, dan wordt het steeds moeilijker onachtzaam met Moeder Aarde om te gaan. Dan gaan we beseffen dat we deel zijn, een radertje in het geheel. Willen we een gezonde en liefdevolle Aarde dan moeten we zorgen dat we zelf gezond en liefdevol zijn en zorgdragen voor de wereld waarin en waarop wij leven en waarvan wij deel uitmaken.

Ondertussen zit mijn reis erop. Heb ik prachtige wijsheid ontvangen van de Council of One, de Lemurische Meester Adama, het bewustzijn van de sequoia’s maar ook de dolfijnen. Ook heb ik een innerlijke reis gemaakt met een Sjamaan in Sedona. Allemaal dragen ze een soortgelijke boodschap uit: eentje van de eenheid van al wat leeft, de eenheid met de Aarde en de eenheid met de Bron. Dat zal in mijn volgende boek te lezen zijn! Ik ben nu hard aan het schrijven.

Ik geloof dat een meersporenbeleid nodig is. Zowel op de buitenwereld gerichte gedragsverandering (En ja, dat is nog niet zo makkelijk, want ondanks mijn zonnepanelen heb ik ook een webwinkel, niet de meest duurzame manier van verkopen helaas), als diepe innerlijke bewustwording van de Eenheid en de heiligheid van al het leven. Met mijn komende boek hoop ik aan dat laatste bij te dragen! 

Wil je op de hoogte blijven?  Volg dan dit blog en mijn maandelijkse nieuwsbrief. Zodra het boek in de voorverkoop gaat, zal ik dat in de nieuwsbrief aankondigen. 

Het enige voordeel van deze bizarre hitte is dat onze zonnepanelen overuren draaien. Wat doe jij om het milieu een handje te helpen? Wellicht leuk in de reacties onder dit blog of bijbehorende Facebook post goede ideetjes te delen, want…alle beetjes helpen!

Ik stuur je Licht en een energetisch windje om je wat koelte toe te wuiven!

Liefs

Cathelijne

*ontleend aan: https://www.voordewereldvanmorgen.nl/duurzame-blogs/hitte-en-klimaatverandering-hoe-zit-het-nou-precies

PS het nieuwe boek zal een natuurlijk vervolg zijn op Lemurisch Lichtwerk. Nu al meer lezen over 5D-bewustzijn (wat nauw linkt aan eenheidsbewustzijn)? Bestel het dan hier>>>>