De tijd vliegt momenteel en zo was het een jaar geleden ook terwijl we door Amerika reisden. Het is wel weer tijd je mee

Het dode vortexboompje
te nemen, vind je ook niet? Eigenlijk zou ik iedere dag wel kunnen schrijven, want het was een onvergetelijke reis en iedere dag zagen we prachtige dingen.
We waren gebleven bij Monument Valley en ik noemde je in de laatste blog al even hoe beroerd ik me voelde en dat dit gelinkt was aan thuis. De dag erna kregen we te horen dat ons katje Sir Galahad erg ziek was geworden. Opeens snapte ik mijn misselijkheid van de dag ervoor. Ik had die dag langs de weg vlakbij Monument Valley een aangereden hondje gezien en ik voelde mee voor de baasjes en moest gek genoeg op dat moment aan Galahad denken. Maar er was nog een voorteken geweest.
Toen ik eerder die reis bij Boynton Canyon in Sedona Lichtwerk had gedaan (ik heb dat niet in de blog beschreven, maar voor wie er nieuwsgierig naar is, staat dat in mijn boek Eenheidsbewustzijn), was er ook een voorteken geweest. Ik had daar na een diepe meditatie een Lemurisch Kristalletje met Zaadje van Licht begraven. Dat was nogal een aparte ervaring geweest. Ik was naar een vortexboompje geleid, maar die was dood. Dus ik was door gaan zoeken naar een ander boompje, maar werd steeds terug geleid. Dus dan toch maar daar. Ik kreeg vervolgens van de spirituele gids die me rond Sedona had begeleid de volgende boodschap:
Dat wat jou de indruk geeft dood te zijn, is simpelweg van vorm aan het veranderen. Al het fysieke leven gehoorzaamt aan de cyclus van geboorte en dood. Maar in de ongeziene werelden is alles energie, altijd veranderend en eeuwigdurend.
Dit is waarom ik wilde dat jij het kristal precies daar zou plaatsen, om jou te herinneren aan het principe van transformatie, precies de boodschap die je in je kaarten ontving vandaag.
Ik ben Shoshona.

De Brug van Hoop
Ik had de hoop dat het een boodschap was voor mijn lezers. Al snel zou ik begrijpen waarom ik juist toen die boodschap had gekregen. Want ondanks een succesvolle operatie, overleed kleine Galahad enkele dagen later aan complicaties. Het was een heel verdrietige wending in onze reis. Want voor ons zijn onze katten echt gezinsleden en hem niet hebben kunnen ondersteunen en gedag zeggen was hartverscheurend. We deden het wel op afstand en dat heeft hij ook gevoeld, bleek uit bepaalde timing van oplevingen die werden gerapporteerd door de 24-uurs dierenartsenpraktijk. Maar het was toch niet hetzelfde als echt daar zijn.
Juist na onze intenties meer vanuit vreugde te gaan leven, overleed Galahad. Als ik iemand aan zou moeten hebben wijzen als symbool staand voor vreugde, dan was hij het. Altijd lief, aanhankelijk en een echte allemansvriend. Maar ook een ondeugende doerak.
We hadden enkele onderbroken nachten doorgebracht met veel overleg met de dierenartsen. Ondertussen was de reis onverminderd voort gegaan. Van Monument Valley naar Moab waar we Arch National Park bezochten en Canyonlands. Grappig genoeg was de eerste voor mijn gevoel weer een plek van echte vortex energie, terwijl ik juist bij een arch in het tweede park een kristalletje had mogen achterlaten. Ik schreef er in Eenheidsbewustzijn het volgende over:
Ook al vond mijn ego dat ik wel wat anders aan mijn hoofd had dan Lichtwerk doen, kreeg ik bij deze poort toch een seintje. De natuurlijke poort was zeer vlak met erachter een diepe afgrond. Ik vroeg mijn spirituele gidsenteam en de Council of One wat de bedoeling was. Ik zag ze heel vaag voor mijn geestesoog op de boog staan en ik kreeg het volgende antwoord:
“Wij zijn de Council of One,
We voelen je verdriet terwijl we je vergezellen bij deze boog van Licht.
Je mag hier een Zaad van Licht plaatsen, zodat het meer wordt dan een stenen boog; een Brug van Hoop.Er is een diepe val direct achter en onder deze boog, diep het ravijn van deze ruige kloof in.
Draag je Lichtwerk op aan Hoop, want ieder die zich centreert in de Univer- sele Liefde in het hart, kan terug stappen van de afgrond van hopeloosheid.
Of de Ziel van je kleine kattenkameraadje nu wel of niet op deze Aarde blijft, weet alsjeblieft dat hij een stralende ster van Licht en vreugde is. Net zoals jij de afgelopen dagen zijn pijn en zielsangst hebt gevoeld, zo heeft hij ook jouw liefde en helende steun gevoeld.
Hij weet dat je spiritueel en energetisch gezien bij hem bent, dus blijf je op hem afstemmen want jullie zijn multidimensionale wezens. Liefde reist voorbij tijd en ruimte.
Geliefde, plaats nu je Zaad van Licht en laat er een Brug van Liefde, Licht en bovenal Hoop uit groeien.
We zijn bij je en we sturen je onze Liefde en zachte steun.
Wij zijn de Council of One.”
Ik plaatste het kristalletje aan een kant van de brug tussen de wortels van een struikje en voor mijn geestesoog groeide er een bloeiende klimplant vol Lichtbloemen over de brug van steen heen. Het bracht schoonheid en een gevoel van hoop, precies toen ik dat nodig had.
Ondanks de Brug van Hoop, was het blijkbaar Galahads tijd geweest om te gaan. Diezelfde
ochtend had ik een grote, geel met zwarte vlinder gezien, zoals je die bij ons alleen in een tropische vlindertuin kunt zien. Ik had ergens het gevoel dat het een teken was van de op handen zijnde transformatie naar het Licht. Maar ik duwde dit seintje van de natuur snel weg. Mijn ego wilde er niet aan en klampte zich vast aan de hoop.
Zo zie je dat je vanuit het Licht een hoop seintjes kunt ontvangen om je voor te bereiden op wat je mag gaan doorleven, maar je kunt het natuurlijk negeren tot je voor het feit staat.
Het was een vreemde tijd. Wat onze droomreis had moeten zijn, werd overschaduwd door een intens gevoeld verlies. Het bracht ons echter ook de ervaring van de helende kracht van de natuur. We reden door naar Bryce Canyon, waar we ons door de immense schoonheid van Moeder Aarde lieten opladen. Daarna vervolgden we onze reis naar Zion National Park. Nog zo een plek van immense schoonheid. Daarover hopelijk morgen of overmorgen meer.

indianen. Deze vallei is ook op het Colorado Plateau gelegen. Het ligt op een hoogte van zo’n 1700 meter boven zeeniveau, wat je totaal niet zou denken als je op die vlakte staat. Het bestaat uit zandsteen en siltsteen en heeft zijn karakteristieke rode kleur te danken aan het in de bodem aanwezige ijzeroxide. Door erosie van de bodem hebben zich zandsteenformaties gevormd die tussen de 100 en 300 meter hoog zijn. Ze doen denken aan de rode rotsen van Sedona, al is hun kleur minder helder en voelt de energie er heel anders. Ze dragen verschillende namen, zoals Totem Pole en Three Sisters.
zaadkristalletjes erbij. Al snel voelde ik de energie van de Council of One om me heen. Zoals gewoonlijk spraken ze in het Engels en begonnen ze met ‘Dear One’ wat doorgaans niet zo mooi vertaald wordt met ‘geliefde’, maar wij zeggen nu eenmaal niet ‘lieve ene’. Ondanks de beperkingen van een vertaling, was dit hun boodschap:
tot mensen eindelijk zover zijn om weer met hen samen te gaan werken op de spirituele vlakken van bewustzijn. Sommige mensen geven aan dat ze draken helpen ontwaken, maar het is in het algemeen eerder andersom; de draken wachten tot jij zover bent om met ze te werken. Dan kan de sluimerende band die er wellicht op zielsniveau al was tussen jou en de draken gewekt worden. Dit kan een beeld geven van een draak die ontwaakt, maar ik krijg er een beetje een gevoel bij van ‘hè hè, kunnen we nu aan de slag?’.
gemediteerd. Voor mij zijn draken skulls meer dan gebeeldhouwde steensoorten. Je kunt ze zien als hologrammen van energie en ze kunnen je verbinden met een drakengids. De drakengids die zich bij deze skull liet zien was gelinkt aan Avebury en heeft als taak om te zorgen voor Moeder Aarde en ons te leren over onze verbondenheid met Moeder Aarde. In die zin ligt haar taak sterk in het verlengde van mijn werk met de Coucil of One en de energie uit Sedona. Ze wees me er echter op dat mijn lijf ook een deel van de heiligheid van Moeder Aarde is en ze kan helpen om ook beter voor mijn lijf te zorgen.
geval werk dat heel veel vreugde geeft en dat is dus een beetje hetzelfde. Hoe het ook zij, ik nam jullie mee terug in de tijd naar de reis door Amerika vorig jaar. Als een stukje energetisch reizen ten tijde van de intelligente lock-down. Dat brengt vreugde en als iets de trilling verhoogt, dan is het wel vreugde.
aanleggen van een spiraalkruidentuin in mijn tuin, wat een echte vortexplek is geworden. Je leest daar meer over in Eenheidsbewustzijn.
een feest! Het was heel bijzonder daar op mijn verjaardag wakker te worden. Eindelijk was het zonnetje gaan schijnen en waren er de blauwe lucht en warmte die je zou verwachten bij Sedona. Het was meteen ook hartstikke druk bij al de vortexen en we konden in eerste instantie nergens parkeren met de camper. M
Het is een passende naam voor een rots die met name tijdens de zonsopkomst en -ondergang schitterend oplicht. Ilchi noemt de energie echter heel mild. Je kunt het geleidelijk en zachtjes in je opnemen. De energie stroomt niet krachtig uitwaarts, maar sijpelt zachtjes naar binnen en brengt kalmte en zachtheid. Het is volgens hem een plek van comfort, waar je je op je gemak gesteld kunt voelen. Het is een plek die je kracht geeft.
krachtig over de rode rotsplateaus. Je kon hierop lopen als je voorzichtig door het snelstromende water waadde. Dit leidde naar een iets hoger gelegen deel van het pla- teau, een langgerekt eiland in de kreek. Een mooier plekje om te mediteren was er niet. Hoewel het druk was, besloot ik toch op het voorste puntje te gaan zitten met mijn Diamantina Laser Wand en met een Lemurisch kristalletje met een Zaadje van Licht.
verjaardag is:-) De kortingscode is VIERHETLEVEN24
werd ik natuurlijk erg blij van. Het grappige is dat we rond Bell Rock alleen maar blije mensen zagen. Iedereen die ervan terugliep was open en vriendelijk. Dat viel echt op.
bulten erg stijl waren. Uiteindelijk besloot ik er heerlijk tegenaan te gaan staan. Zo lag ik als het ware
In een herinnering stappen om je trilling te verhogen
in lezen over prachtig Lichtwerk in Amerika en ook Engeland. Hetzelfde geldt trouwens voor
Amerika. Ik ga je meenemen naar prachtige plekjes in de natuur en bijzondere krachtplekken. Maar…we beginnen op een wat ongewone plek voor een reis: een gevangenis in Texas.


van supermanen in 2020. hij zal trouwens worden gevolgd door twee eclipsen in juni. Een Supermaan wordt zo genoemd om daze dichter bij de Aarde staat en daardoor groter zichtbaar is dan normaal. Logischerwijs versterkt dit de energie van de volle maan en heeft het dus een grotere impact. Deze maan is die van het Ontwaken.

uitingen over machthebbers en geheime agenda’s? Of begint het vele thuis zijn je wat te beklemmen?
door verhogen. Bijkomend werkt het trouwens ook nog eens als een ankerpunt voor de Lichtwerelden. Want, zo zegt Christina, als we de hogere werelden om hulp vragen, dan hebben zij op Aarde een ankerpunt nodig om de hulp en energie te kunnen brengen. Dat half uur waarin we de trilling met elkaar verhogen geeft ze dit ankerpunt.
in de reacties of elders op je eigen social media.
Eerder deze maand schreef ik al over de 444 poort van 4 april 2020. Deze is nog eens gevolgd door een tweede 444 poort op 13 april 2020 en vandaag is de laatste in het drieluik van 444 poorten deze maand: 22-4-2020. Als je van numerologie houd (en dat doe doe ik) dan is dat een prachtige datum. 444 bevat numerologisch een zeer hoge frequentie, eentje die gepaard kan gaan met doorbraken, manifestatie en wonderen.
bevinden. Naast het feit dat een intelligente lockdown leidt tot een hoop ‘cocoonen’, doet het me ook denken aan de cocon van een vlinder. De tijd in de cocon is nodig voor ons transformatieproces – zowel individueel als collectief – en het uit de cocon komen zal niet zonder slag of stoot gaan. Toch is het nodig, want zonder het zich uit de cocon worstelen door de vlinder, zullen zijn vleugels het niet doen. Juist het geworstel zorgt dat deze goed doorbloed raken. Zo zie ik onze huidige tijd ook. Het lijkt een pas op de plaats, soms wellicht beklemmend, en toch is er onder de oppervlakte ruimte voor diepe transformatie.
we het integreren in ons dagelijks leven.