Tagarchief: lichtwerk

Lichtwerk voor Moria: laat je leiden tot jouw Lichtwerk

4 Antwoorden

Wie mijn laatste drie boeken heeft gelezen, die kent uit een aantal verhalen mijn lieve Lemurische Lichtbroeder en -zuster Eerin en Elena. Ik wissel graag met ze uit over al wat ons bezighoudt en dan vooral ons Lichtwerk en de Lemurische wijsheid waarmee we resoneren.

Elena en Eerin hadden enkele weken eerder samen afgesproken. Het was een samenzijn van verbondenheid en Lichtwerk. Ik ontving prachtige foto’s via de app, vol kristallen en symboliek waar het Licht werkelijk afspatte. De weken erna was hun trilling nog steeds verhoogd. Op dat moment braken echter de branden uit in vluchtelingenkamp Moria. In een klap was Eerin uit zijn verhoogde staat van zijn terug in de 3D-wereld geslingerd waar het immense lijden van de mensheid hem overviel en diep raakte en deprimeerde. Ik herkende dit goed. Lichtwerker zijn voelt vaak alsof je met een been in de 3D-wereld staat en de andere in de 5D-wereld. Je kunt verschillende lagen zien van alle gebeurtenissen op Aarde. Je kunt de leringen en lessen zien, de groei en transformatie en tegelijkertijd kun je diep geraakt worden door het lijden op deze vooralsnog dualistische planeet.

Elena appte later dat zij de documentaire over Moria had gezien. Haar poëtische woorden gaven precies weer hoe ik (maar ook Eerin) me over deze humanitaire crisis voel:

“Het is hartverscheurend,vooral de momenten dat het kamp in brand staat, ik kan het allemaal meevoelen, het verloren gevoel, de onmenselijke leef omstandigheden oa bij de sanitairs….
Letterlijk je ”thuis” te zien afbranden…je niet geliefd voelen, in een land waar zelfs je ”wortels” niet eens huizen…hoe ver sta je dan van jezelf af.
Verstoten…
Verloren…
Verdwaald…
Holle ogen die kijken naar het licht van de brand, hoe ellendig ook de omstandigheden het was

”Thuis” …hun ”tapijtje”… hun ”sacred place”…om even daar te zijn, wachtend…zoeken naar een Lichtpuntje…ergens…maar waarheen???
Het is donker in hun hart.
Ook al zien zij geen Lichtpuntjes meer, ze zijn er, zoals die vrouw in de docu, de vrijwilligers, de Lichtwerkers die vanuit hun hart Lichtlijnen van Liefde energetisch naar hun toesturen.
Hopend dat hun hart wordt aangeraakt zodat het Licht in hun weer kan worden verlicht en ze de weg weer terug kunnen vinden en ze zich weer ”thuis” kunnen voelen in hun eigen hart…ongeacht waar ze zijn!!!”

Elena deed dit weekend prachtig Lichtwerk voor hen, terwijl ik in gesprek ging met Meester Adama over hoe we als Lichtwerker overeind kunnen blijven en wat we als individu uit kunnen richten in zo een situatie. Ik deel een verkorte versie (om het leesbaar te houden) met jullie om jullie op die manier ook uit te nodigen om jullie Lichtwerk te doen voor Moria, op jullie manier. Of dit nu een mooi ritueel is, zoals Elena dit weekend deed. Of wellicht de petitie van Vluchtelingenwerk tekent, zoals Eerin. Of wellicht een geldinzamelingsactie doet zoals Lichtwerkcollega Rianne. Zoals Adama het zegt: doe dat waartoe jij wordt geroepen…vanuit je hart:

Geliefde Zuster van Licht,

Laten we samen onze harten naar de mensen in Moria doen uitgaan. Laten we ons met ze verbinden van hart tot hart, van Ziel tot Ziel. We voelen de diepe wanhoop en chaos, het niet gehoord en gezien worden. Ze zeggen letterlijk: onze wereld brandt, help ons alsjeblieft. En daar zijn ze dan in die tussen-plaats, van niet voorwaarts kunnen gaan noch achterwaarts en nu ook nog zonder iets om hen een veilig onderkomen te geven. 

Situaties als deze zijn onmogelijk te begrijpen voor ons hier in Telos, ook al hebben we door de eeuwen heen steeds weer humanitaire rampen als deze in de wereld aanschouwd vanuit onze plaats in de vijfde dimensie onder de berg. In Telos wordt er nooit iemand aan zijn lot overgelaten. Het is voor ons onmogelijk ons af te wenden van iemand in nood. Het is onmogelijk dit te doen. Wij weten vanuit ons diepste Zijn, dat we van hart tot hart verbonden zijn met elkaar, met ieder wezen, met de Eenheid van het leven. Dat dit op de oppervlakte nog steeds niet het geval is, doet mij een diep verdriet, zoals het jou dat ook doet.

(..)

Vaak is het zo dat wanneer er extreem lijden is in de wereld, dit de Lichtwerkers, Lichtbrengers, sensitieven en sterrenzaden zo diep raakt dat zij meelijden. Hier wordt het vervolgens heel erg moeilijk voor hen om hun Godgegeven Licht goed te kunnen aanwenden. Want wanneer je begint te lijden met de ander, verlaagt je eigen vibratie.

Wat je momenteel veel ziet met alle moeilijke situaties op Aarde, inclusief De situatie in Moria, die rond Corona en rond zaken die aan het licht komen op dit moment, is dat sommigen in hun gevoel van hopeloosheid, machteloosheid en hulpeloosheid hun stem weliswaar doen gelden, maar niet vanuit een positie van gecentreerd zijn in het hart en vanuit compassie, maar vanuit een positie van angst, boosheid, frustratie of hulpeloosheid en hopeloosheid. Hoewel het weliswaar begrijpelijk is dat een individu die weinig politieke invloed heeft zich hopeloos voelt wanneer deze geconfronteerd wordt met het ernstige lijden in de wereld, zoals in Moria, is het belangrijk om te weten dat je gevoelens van hopeloosheid en hulpeloosheid niet helpen. Op dat moment heb je de gevoelens opgepakt van de ander en er is een verschil tussen dit soort empathie waarbij je meelijdt met de ander en compassie, waar je vanuit gecentreerdheid in je hart het lijden van de ander ziet en er voor diegene bent. Juist wanneer je de gevoelens van de ander in je opneemt, kun je minder uitrichten omdat je vibratie zo verlaagd wordt.

(…)

Wat ik jou en andere Lichtwerkers dus zou willen aanraden is om eerst te centreren in je hart en om in je hart een enorme hoeveelheid liefdevolle vriendelijkheid te genereren. Je kunt visualiseren dat jij en andere Lichtwerkers een warme omhelzing vormen om de mensen van het vluchtelingenkamp. Je kunt je voorstellen dat jullie een grote cirkel om het kamp heen sturen. Binnen die cirkel stuur je liefdevolle compassie en al je positieve intenties. Je kunt daarna een vluchteling voor je zien. Misschien is het een kind, een moeder, een jonge man. Kijk maar wie er naar voren komt. Maak dan werkelijk contact met die persoon. Kijk deze mens diep in de ogen. Maak contact met je hart en stuur je liefde naar hem of haar toe. 

(..)

Dat is hoe je in je kracht kunt gaan staan als Lichtwerker. Niet vanuit een positie van hulpeloosheid en hopeloosheid, maar vanuit jouw innerlijke kracht en vrede en vanuit een liefdevolle staat van zijn. Die kun je alleen vinden in je hart en in liefdevolle vriendelijkheid. Dat is wat je energetisch kunt doen. Energetisch en spiritueel gezien kun je je mooie meditaties, je intenties, je visualisaties gebruiken om Licht te sturen en te vragen om het grootste goed van allen. Doe dit altijd vanuit je hart. Zie voor je hoe je een warme deken van liefde om de vluchtelingen heen slaat, zodat ze kunnen voelen dat ze worden gehoord en gezien en dat ze niet alleen zijn.

Je zou kunnen zeggen dat dit een 5D-manier is om met deze situatie om te gaan. Tegelijkertijd is het ook belangrijk te zorgen dat de vluchtelingen een stem krijgen in de 3D wereld en jij kunt ze een stem geven. Je kunt doen wat jij praktisch kunt doen. Daarbij is het voor iedere Lichtwerker belangrijk te voelen wat hij of zij kan doen en dat je jouw intuïtie en hart en Ziel daarin volgt. Dus doe niet iets omdat je vindt dat het ‘zou moeten’, want dan komt het niet uit de diepste bron van Licht in jezelf. Laat het natuurlijk van je uitstromen.

(..)

Wat nu juist zo mooi is, is dat je van hopeloosheid naar vreugde kunt bewegen, juist door het Lichtwerk te doen waar we het net over hebben gehad en door te doen wat je kunt op praktisch niveau om een ander te helpen. Want er is zoveel vreugde in geven en in het helpen van een ander. Zolang je het doet vanuit de puurheid van je eigen hart, zoals je geroepen wordt en niet omdat je vindt dat het ‘moet’. Laat het natuurlijk ontstaan vanuit de ruimte in je hart.

Laten we nu terugkeren naar de ruimte in ons hart. Adem in je hart. Adem liefde in. Adem het naar hen die het daar nodig hebben. Adem liefde, hoop, warmte en veiligheid uit. Zet daarnaast alsjeblieft je intentie dat je zult doen, wat je kunt doen vanuit jouw beste mogelijkheden en Lichtfrequentie om ze te helpen.  

Vertrouw erop dat andere Lichtwerkers hetzelfde doen. Samen zullen jullie dan een nieuw veld van bewustzijn rond deze situatie neerzetten. Want dat is wat er gebeurd als Lichtwerkers hun liefdevolle liefde en intenties samen neerzetten. Dat veld kan vervolgens groeien en het kan een nieuwe energie sturen naar een moeilijke situatie sturen. Het kan die situatie omhoogtillen. Wanneer je op constructieve wijze Licht en liefde naar een situatie stuurt, vanuit een gevoel van liefdevolle zorg, stap je in een volledig andere energie dan de hulpeloosheid, hopeloosheid en machteloosheid die initieel over je heen stroomde toen je de beelden van deze situatie zag.

Wanneer jullie dit doen en dit veld van energie rond de situatie vol Liefde en Licht laten stromen, dan zal dit de vibratie toe doen nemen en dan kunnen er onverwachte oplossingen worden geboden, bijvoorbeeld vanuit de politiek.

(…)

Daarmee sluit ik nu af en ik stuur je mijn steunen help jou en je lezers er graag aan dat wij hier zijn om jullie te steunen. En ook al is deze steun op dit moment spiritueel en energetisch van aard, wil ik jullie er graag aan herinneren dat alles op dat niveau begint. Alles begint als een gold voor het een deeltje wordt. Dus straal jouw Licht in deze situatie op jouw manier, in jouw unieke kleur en laat andere Lichtwerkers hetzelfde doen. Weet dat je zo een regenboogbrug van Licht en Hoop zult vormen voor ieder die dit aangaat.

Ik stuur je mijn liefde en zegening uit Telos.

Als je geroepen voelt, hoop ik dat ook jij je liefdevolle intenties en Licht naar Moria en alle andere vluchtelingen stuurt. We zijn allen Een en ieder verdient een veilig thuis.

Mocht je een petitie willen ondertekenen om ons kabinet te vragen vluchtelingen op te vangen, doe dat dan hier>>>

Liefs en Licht,

Cathelijne

 

Volle maan meditatie 2 september: Maan van het Weerlicht

1 antwoord

Overmorgen is het weer volle maan. Deze maan staat bekend als de Maan van het Weerlicht. De volle maan is altijd een moment in de maand om even naar binnen te keren. Neem de tijd om contact te maken met jezelf, met je eigen energie. De volle man van Weerlicht staat voor wijsheid. Dus maak contact met je eigen wijsheid (haha of eigenwijsheid;-)) en wat deze je te vertellen heeft.

Deze volle maan kun je nog meer gevoeligheid ervaren dan gewoonlijk. Dat nodigt uit om jezelf zozeer te vullen met je eigen Zielelicht, dat er een nieuwe bescherming ontstaat: eentje van binnenuit. Want hoe meer je totaal trouw bent aan jouw eigen hoogste trilling, hoe meer je uiterlijke omstandigheden hierop mee gaan bewegen.

De meditatie

We mediteren gewoonlijk om acht uur tegelijk met andere lichtwerkers om zo onze meditatie en intentie te versterken en vleugels te geven. Natuurlijk kun je ook eerder of later aansluiten en met intentie jouw kracht bij de onze voegen.

  1. Steek voor je met de meditatie begint een of meer kaarsen aan. Je kunt daarnaast een wierrook stokje branden, of een olie in een verdamper gebruiken.
  2. Ga rustig en ontspannen zitten.
    Begin met het zuiveren van je ruimte. Ik doe dit altijd door een zuil van licht te plaatsen, een platinum net door de ruimte te laten halen en de ascentie vlam uit te nodigen. De engelenessence Zadkiël of die van Saint Germain kan je ook helpen de ruimte te zuiveren.
  3. Zet je voeten stevig op aarde om jezelf te gronden. Maak daarbij contact met je aardesterchakra dat zich 20-30 cm onder je voeten bevindt. Zie voor je hoe deze is verbonden met het kristallijne grid om de aarde en de kern van moeder aarde. Het vult zich met licht. Vul jezelf vervolgens helemaal met dit licht en straal dit vervolgens je aura in om jezelf van binnenuit te beschermen. Dit is jouw licht, jouw golflengte. Alles wat er op resoneert is welkom en de rest beweegt vloeiend langs je heen. Aartsengel Michael kan je hierbij helpen. De Crystal Angel Essence Michael is hier een fijne aanvulling op.
  4. Verbind je in gedachten en vanuit je hart met alle Lichtwerkers zodat we een netwerk van Licht om de aarde vormen.
  5. Stel je daarbij voor dat er via je zielssterchakra (zo 30 cm boven je kruin) Kosmisch licht binnenkomt dat zich in je hart zetelt om het van daaruit naar de andere lichtwerkers te sturen. Je kunt dit voor je zien als lijnen of draden van licht die van hart tot hart lopen
    en zo een netwerk van Licht om de aarde vormen.
  6. Adem nu naar je hart en stel je voor dat je hart een tempel van licht is dat jij betreedt.
  7. Nu zie je eerst aartsengel Jeremiel aan je verschijnen, de engel van het levensoverzicht. Neem de tijd met hem te bespreken wat jouw ware doel is, of je op schema loopt en waarin je je al dan niet geblokkeerd voelt. Hij helpt je hier graag mee. Geef de intentie mee dat je trouw wilt zijn aan jouw hoogste blauwdruk en zielenplan.
  8. Vervolgens voegt Aartsengel Zadkiel zich bij jullie met zijn Gouden, Zilveren en Violette Vlam. Deze houdt hij in een grote gouden schaal en hierin mag je symbolisch alles loslaten wat je tegenhoudt.
  9. Tot slot verschijnt aartsengel Michael. Je vraagt hem met zijn zwaard van licht en waarheid eventuele angsten los te snijden en je het zelfvertrouwen te geven om stappen voorwaarts te zetten.
  10. Er verschijnt nu een kristallen tafel in het midden van de ruimte en je gaat hier op liggen. De aartsengelen staan er omheen. Je geeft toestemming aan je ziel om met je te versmelten. Zie een schitterend licht naar je toekomen. Het is onbeschrijfelijk mooi en krachtig. Dit ben jij. Ten diepste. En je voelt hoe deze kracht van licht helemaal met jou versmelt.
  11. Wanneer je voelt dat dit proces klaar is, kun je voor jezelf en naar de engelen een intentie uitspreken dat jij gaat leven vanuit hart en ziel.
    Breng dan je bewustzijn langzaam weer terug naar de ruimte waarin je begon en je eigen vertrouwde lichaam. Grond jezelf goed en haal een paar keer diep adem voor je je ogen opent.

Schrijf je inzichten op om later weer even naar terug te keren.

Ik wens je een prachtige meditatie en liefdevolle volle maan!

❤ Cathelijne

P.S. zoals het belangrijk is dat we ieder onze Goddelijke Blauwdruk leven, zo geldt ook hoe belangrijk is dat we met elkaar op aarde de hoogste tijdlijn kiezen. Ik deel nogmaals deze korte meditatie voor de Nieuwe Aarde. Zo kun jij ook energetisch meebouwen aan een Nieuwe Aarde.

Je vindt meer over mijn werk op http://www.angellightheart.nl en in de shop http://www.angelsco.nl

Dromen met de Dolfijnen in Californië

2 Antwoorden

Ik schreef het eerder al: ‘time flies when you are having fun’ . Dat was zeker zo tijdens onze reis door Amerika vorig jaar. Maar eigenlijk is dat nu ook zo met het terugblikken. Het is erg leuk iedere avond het fotoboek erbij te pakken en het verslagje van die dag te lezen. Zo hebben we de reis echt weer herleefd.

Vandaag, een jaar geleden, was het alweer tijd richting het vliegveld van LA te gaan voor een laatste overnachting voorafgaand aan de vlucht naar huis.

Twee dagen eerder hadden we nog een whale watch tocht gedaan. Wie Leef vanuit je Ziel heeft gelezen, die weet dat ik een diepe liefde koester voor dolfijnen en walvissen en dat ik ze op veel plekken heb gezien, zowel vanaf land als vanaf een boot. We hebben zelfs met wilde dolfijnen gezwommen op de Azoren. Dus we zijn wat dat betreft ronduit verwend. Ik beschreef de bijzondere excursie al in Eenheidsbewustzijn:

We hadden een walvissenexcursie geboekt op een kleine boot die ‘The fast cat’ heette. We hadden geluk want we waren de enige deelnemers en hadden dus de hele boot en kapitein Marie voor onszelf. Ze waarschuwde ons van tevoren dat het ‘a bit choppy’ was. Een beetje bleek al snel een heleboel. De heenweg was een flink gestuiter over de enorme golven. Ik overwoog even om haar om te laten keren vanwege de ruige zee, maar wat een geluk dat we volhardden, want we zagen maar liefst drie groepen dolfijnen.

Zo prachtig! In eerste instantie waren ze aan het eten. Ze zijn dan gericht op het vangen van vis en komen alleen boven om te ademen, en in zo’n geval niet om met de boot mee te zwemmen of te spelen. We mochten voorop het bootje over de reling turen en daar hoorde ik klikgeluiden. Volgens Marie waren ze ons met hun echolocatie aan het aftasten. Het was heel bijzonder dat het feit dat we niet in het water zelf waren daarvoor geen belemmering was. Daarna werd het echt een feestje. De dolfijnen snelden met de boot mee, rijdend op de golf van de boeg van het schip. Ze waren zowel snel als gracieus. Ik was ondertussen horizontaal op de voorkant van de boot gaan liggen en had mijn hoofd over de voorkant heen gestoken. Wat fantastisch!

We hadden enkele jaren weliswaar met dolfijnen gezwommen op de Azoren, maar nu was het alsof we met ze vlogen. Ik werd zelfs natgespoten toen er eentje bovenkwam en hard uit zijn blaasgat ademde. Ik kon ze bijna aanraken en een aantal keken ons echt aan en maakten contact. We kregen een ware show van prachtige sprongen. Met name de kleintjes lieten graag zien hoe hoog ze wel niet konden springen.

Op de terugweg kwamen we een Minky Whale tegen, die als het ware verstoppertje met ons speelde. Dan weer was hij voor de boot, dan weer erachter. Voordat we naar de haven terugkeer- den, genoten we nog van een groep zeeleeuwen die over elkaar heen gestapeld op een boei lagen te drogen. Het was een gewel- dige ervaring zo veel zeeleven te mogen zien en er contact mee te mogen maken. Dat contact zou zich later telepathisch verdiepen.

De dag erna nam ik de tijd om bij een klein baaitje Lichtwerk te doen voor de walvissen en dolfijnen. Dat voelde als de laatste dag. Want de volgende dag zouden we naar het vliegveld terugrijden en dat voelt dan toch al als het einde van de reis. Dat zou dit keer echter heel anders zijn!

We lieten de drukke stad van Los Angeles links, of eigenlijk rechts, liggen. Zo konden we zo lang mogelijk de kust volgen. Crystal Cove State Park leek ons de perfecte plek om een stop te maken, want zeg nou zelf, bij zo’n naam verwacht je toch een zekere magie. Dat was ook zo, want vanaf de wandelroute boven de baai zagen we meerdere tuimelaardolfijnen. Wat een onverwachte zegening!

Ik kon het niet laten om met blote voeten in de zee te wandelen. Ik hou ontzettend van wandelen in de branding. Het is grondend en verfrissend en de negatieve ionen in de zeelucht werken reinigend op je aura. Grote hoeveelheden water in de natuur hebben ook het effect dat het zoveel makkelijker is om boodschappen vanuit het Licht te ontvangen. De woorden van de dolfijnen kwamen in een snelle stroom via een wandelende channeling binnen. Ik was blij dat ik mijn mobiel meehad en het erin kon dicteren, want het was anders niet bij te houden:

We zijn de Codekeepers of Light. We zijn de manifestaties van vreugde. We zijn de afgezanten van de zee. We zijn de wezens van de sterren. We zijn Eén met het Al, het Al dat aanwezig is in Allen. Allen in Eén en Eén in Allen. Dat is onze lering. We stralen vreugde uit. We springen en spelen. We hebben lief. We brengen je golven van Eenheid en saamhorigheid. We zijn de afgezanten van Licht. We dragen de wijsheid van de eeuwen, samen met onze broeders en zusters de walvissen.

Terwijl we springen, springen we in de droomtijd. We vragen je om een sprong in het diepe te maken en samen met ons te dromen. We dromen een nieuwe wereld, een paradijs, een Hof van Eden, een wereld van saamhorigheid waar allen samenleven in liefde. Waar allen Eén zijn met liefde voor elkaar, samen spelend en creërend. Zo wordt de Nieuwe Aarde gemanifes- teerd.

We danken je voor het Licht dat je de songlines in hebt gestuurd. Dit zijn de leylijnen onder en door en over de zeeën en oceanen. Ze zijn gelinkt aan de sterren, aan de Plejaden, Sirius, Andromeda. Het zijn de lijnen die ons helpen navigeren op grond van de sterren. Ze helpen ons onze levens te navigeren en het Licht naar de Aarde te brengen. We ankeren zo het sterrenlicht, net zoals zonlicht wordt verankerd in het kristallijne grid om de Aarde via de vortexen, de chakra’s van de Aarde.

Zie ons spelen en dartelen door de golven. We zijn Meesters van Creatie, want wij zijn de Meesters van het spelen. We vragen je de zwaarte los te laten en het Licht te omarmen en ermee te spelen, zoals bubbels onder water.

Ons bewustzijn slaapt nooit. We zijn altijd zowel wakker als aan het dromen. We steken over van deze realiteit naar de droomtijd. Wij zijn de hoeders van de songlines met onze broeders en zusters de walvissen. De Aboriginals van Australië wisten dit. Zij begrepen dit. Op een bepaalde manier zijn wij nog steeds gedaantewisselaars van deze planeet, want we wisselen van bewustzijn, bewegend tussen de aardse wateren en de galactische wateren en weer terug.

Zo brengen we het Eenheidsbewustzijn terug naar de Aarde, want het Eenheidsbewustzijn bevat alle creatie en niet slechts deze planeet. Het bevat de hele creatie van de Kosmos. Het is overal en het doordringt alles. We weven in en uit deze Eenheid, in en uit het Zijn. Net zoals jij steeds beter leert om in en uit 5D-bewustzijn te stappen. Wij doen dit ook, al gaan we voorbij 5D naar de hogere dimensies. Er is een fluïditeit in hoe wij de hogere dimensies doorreizen. We hebben daarbij geen nummers nodig. Alles wat nummers doen is je te tonen hoe dicht je bij de Bron bent: de Bronenergie, de Eenheid en de diepe Liefde die al het leven doorstraalt.

Wij zijn de dromers. En we willen dat je met ons mee droomt.

Er volgde een uitwisseling over het betreden van de droomtijd en hoe je dit nulpuntveld kunt betreden om je dromen te manifesteren*. Het was een onverwacht geschenk. Juist in deze tijd is het belangrijk dat we als Lichtwerkers blijven dromen. Ik krijg momenteel heel veel doorstuurmails over wat er allemaal mis is met de wereld, hoe de macht wordt misbruikt, welke donkere agenda’s er zijn. En juist dan is het belangrijk te blijven dromen van een Nieuwe Aarde en om net als de dolfijnen speels en vreugdevol in je hoogste flow te blijven. Dat wens ik je van harte toe.

Dank je wel dat je met me mee op reis bent gegaan deze laatste maand. Ik hoop dat je ervan hebt genoten. Het was in ieder geval een feestje het met je te delen.

Liefs & Licht,

Cathelijne

*daarover meer in mijn boek Eenheidsbewustzijn en de gelijknamige cursus.

Lichtwerk in Zion en Sequoia National Park

Geef een reactie

De kop van de week is er weer af en we hebben de eerste van drie eclipsen gehad met de afgelopen volle maan. Hoe is het met jou? Het blijft zaak om goed te luisteren naar je lijf. De natuur is er erg helpend bij. Zo was het ook in Bryce Canyon vorig jaar, toen de natuur ons troost en rust gaf. En daar waren we gebleven met onze virtuele reis. Ga je weer mee?

We waren vandaag een jaar geleden in een van de in mijn ogen bijzonderste plekken op Aarde waren; Sequoia National Park. Echter, tussen Bryce Canyon en Sequoia waren er nog twee stops op onze reis. Zion en…Vegas. Over uitersten in trilling gesproken!

Lichtwerk in Zion National Park

Allereerst Zion National Park. Waar je bij de Grand Canyon en Bryce Canyon als het ware vanaf de vlakte boven de Canyon de diepte in kijkt en vanaf dat perspectief begint met exploreren, zo is het bij Zion andersom. Daar rijd je door de bodem van de Canyon en dat geeft een totaal andere ervaring.

We verbleven op een campsite even naast het Nationale Park, waar we werden bezocht door hertjes en er boven de Virgin River kolibries vlogen om me aan de kracht van vreugde te herinneren.

Het park zelf is werkelijk indrukwekkend. Ze zeggen dat Bryce National Part het mooiste is van Utah, maar voor ons was Zion toch favoriet. Al is het ergens ook wel appels met peren vergelijken. Je bevindt je er tussen torenhoge bergwanden van rood zandsteen en daartussen sijpelt water, waardoor er ‘verticale tuinen’ ontstaan. Dat maakt dat de rode rotsachtige bergkammen worden afgewisseld met prachtig groen. We verkenden het park via de shuttlebus en maakten een wandeling naar de ‘Emerald Pools’

De zon zinderde boven ons, dus het was heerlijk om uiteindelijk bij de waterval aan te komen. De bergwand was gevormd als een halvemaan en hier overheen vielen verschillende stroompjes met water. Het was er druk met toeristen die erin liepen en er ook weer uit moesten. Ondanks die drukte, kreeg ik sterk de indruk dat ik er Lichtwerk mocht doen. Ik zocht daarom een rustig plekje voor het planten van een Zaadje van Licht. Achter een tweetal rotsen ter hoogte van de breedste stroom met water, was het rustig. De meeste mensen vonden het er waarschijnlijk te glibberig en nat. Het was een bijzonder moment. Ik zag voor mijn geestesoog het symbolische hart van Moeder Aarde kloppen en oplichten met het Licht van het Zaadje. Het was een uitwisseling van wederzijdse dankbaarheid. Je leest er meer over in Eenheidsbewustzijn.

Even later deden we ook nog de Riverside Walk, waar aartsengel Michael goed voelbaar was en me een heerlijke oefening gaf om te doen in natuurlijk stromend water. Ik heb hem ondertussen ook in zee gedaan en ook daar is het heel erg fijn. Het is misschien wat frisjes om dat nu te doen, maar als je wat last heb van de huidige energie is het een fijne oefening. Onderstaand is een video uit de cursus Eenheidsbewustzijn bij het gelijknamige boek. Je krijgt hem vandaag van mij als geschenk, want het is vandaag World Oceans Day:

Na die heerlijke tijd in Zion gingen we via Las Vegas (alle wegen lijken daar via Vegas te gaan) verder, waar we onze camper inleverden en de reis vervolgden met een auto.

Sequoia National Park

Wie Lemurisch Lichtwerk heeft gelezen, die weet dat ik anderhalf jaar eerder bij Sequoia National Park was. Ik had destijds niet verwacht zo snel alweer terug te kunnen keren. Wat een heerlijk geschenk. Want de sequoia’s hadden me destijds enorm geraakt. Het was een zegen ernaar terug te mogen keren.

Na alle bestemmingen in Arizona, Utah en Nevada, was ik er wel aan toe de woestijngebieden te verlaten. Sequoia National Park ligt in de Sierra Nevada. We verbleven in een heerlijke Round House in Three Rivers. Van daar was het 2 mijl naar de ingang van het park, maar vervolgens duurde het nog eens zeker drie kwartier om bij de sequoia’s te komen over slingerende wegen de bergen in.

Het uitzicht was schitterend. Vanaf de Foothills met de krachtig stromende rivier, langs bloeiende struiken die heerlijk geurden, langs dennen steeds verder de hoogte in, tot we eindelijk aankwamen op de plek waar de sequoia’s uitbundig groeien. Sequoia’s zijn bijzonder oude en wijze bomen met een unieke energie. Ik schreef er al over in Lemurisch Lichtwerk, maar ook in een artikel in de Paravisie, die je gratis op mijn site kunt lezen>>>

Een kleine greep van mijn ervaringen van Lichtwerk bij de sequoia’s uit Eenheidsbewustzijn:

Ook aartsengel Metatron heeft in zijn channelingen via Tyberonn diepgaande informatie over de sequoia’s doorgegeven. Deze levende, eeuwenoude entiteiten zenden een gelaagd energetisch veld uit, dat heel erg lijkt op dat van de mens. Ze zijn zelfbewust en bevatten zowel een individueel als collectief bewustzijn. De sequoia’s en andere redwoods in California zijn volgens Metatron de Record Keepers van het plantenrijk en hebben in die zin een vergelijkbare taak als, en verbondenheid met, de kristallen in de Aarde. Hun bewustzijn van tijd is niet lineair, maar ze zijn zich tegelijkertijd gewaar van zowel verleden, heden als toekomst.

In slechts twee eeuwen heeft de mensheid zo veel natuur vernietigd dat er nog maar 77 eeuwenoude sequoiabossen over zijn. Metatron geeft aan dat het conserveren hiervan van het grootste belang is voor toekomstige generaties, omdat de energievelden van deze bomen zeer helend zijn. De energie die zij genereren en uitstralen is kristallijn, en brengt de omgeving in een hogere frequentie. Wanneer je je onder hen begeeft en op hen afstemt, kun je ascensie voorbij tijd ervaren, want bepaalde sequoiabossen vormen energetische poorten.

Ook wordt in deze channeling van Metatron onderschreven dat de reuzensequoia’s vereerd werden door de meer verlichte mensen tijdens Lemurië en ook Atlantis. Daarbij werden ze niet zozeer als nuttig en bruikbaar gezien (zoals in deze tijd vaak het geval is), maar als intelligente, goddelijke wezens.

Ik kon me, zodra ik contact legde met de sequoia’s, weer volledig vinden in deze beschrijving van Metatron. Ik voelde de goddelijkheid van de bomen tot in het diepst van mijn wezen en was blij de volgende boodschap van hen te ontvangen:

“Geliefde Zuster,

Wij zijn de drie. Je mag ons de Drie Zusters noemen, want zusters zijn we net als jij. We zijn drie en we zijn Eén, zoals alles in het leven Eén is.

We zijn de wachters van Licht, de Hoedsters van de Aarde en wijsheid.

We verzamelen de energie van de zon, maar ook van de maan en de sterren en kanaliseren deze naar de Aarde Moeder. Want we zijn allen Eén. Eén met de Aarde en Eén met de Kosmos.

Als er een boodschap is die we willen doorgeven aan je lezers, dan is het dit: we zijn werkelijk Eén. Er kan alleen vrede op deze planeet zijn, wanneer dit wordt begrepen. Wanneer dit wordt gevoeld in iedere cel van een persoon en door iedereen op Aarde.

Het is moeilijk om je Eén te voelen met anderen die de connectie met hun hart en Ziel verloren zijn, omdat zij sterk geworteld zijn in het ego bewust- zijn van afgescheidenheid. Echter, die gescheidenheid is een illusie. Want ook zij behoren tot de Eenheid van Al Wat Is.

Dat is waarom een van de belangrijkste vaardigheden van de 5D-mens is om compassie en liefdevolle vriendelijkheid te beoefenen, juist wanneer de geest geïrriteerd wordt door een ander of door een situatie.

We staan hier al vele honderden jaren. Zoals de stroom met water rond ons meandert en mensen ons passeren op hun pad, terwijl de seizoenen steeds weer veranderen en de beren hun kleintjes krijgen, zijn wij nog steeds hier. Altijd aanwezig.

We dragen de wijsheid van de sterren en de Kosmos in ons wezen, om deze te delen met ieder die er open voor staat. Alles wat hiervoor nodig is, zijn een open hart en geest.

Sta nu alsjeblieft met ons en laat ons onze wijsheid en energie met je doen versmelten, want jij bent een voorlichtster en voorvechtster van bomen geworden, en we willen jou nog dieper verbinden met de Geest van de Bomen (Tree Spirit).”

Nadat ze dit vroegen, ben ik opgestaan en tegen ze aan gaan staan. Het geluid van hoge vibratie dat deze bomen in California uitzenden, werd sterker en versmolt met het geluid van het stromende beekje. Ik voelde me omhuld door hun energie en zag achter mijn ogen hun enorme Lichtkracht van hen uitstralen.

Terwijl ik mijn ogen even opende om mijn voorhoofd tegen de boom te drukken, zodat ik nog meer wijsheid kon ontvangen, drukte ik bijna een enorme mier plat. De mier leek me de bood- schap te geven: ‘Werk hier niet zo hard voor.’ Soms kan het zoeken van de juiste woorden het ontvangen van de Lichtdownloads in de weg staan.

Daarom besloot ik gewoon te staan en de zegening van de liefdevolle energie van de sequoia’s te ontvangen. Daarna plaatste ik een Lemurisch kristalletje met een Zaadje van Licht bij de wortels van de bomen zodat de drie Zusters hun wijsheid niet alleen in het Wood Wide Web zouden verankeren, maar ook in het kristallijne grid.

Ik voelde meteen dat ze dit feitelijk al deden, maar ik kreeg de indruk dat net zoals het internet kan worden geüpgraded naar een hogere snelheid, dit ook gold voor hun uitwisseling van Licht en wijsheid.

Na het plaatsen van het Zaadje van Licht aan hun basis, gebeurde er iets vergelijkbaars als anderhalf jaar ervoor bij de sequoia in Yosemite, waar ik destijds van hart tot hart een bol van Licht in plaatste. Het Licht schoot omhoog de boom in, om er als een schitterend vuurwerk van Lichtzaden uit te schieten en de hele omgeving te bezwangeren met deze Zaden van Licht. Het raakte alles wat er groeide, maar belandde ook in het beekje, om van daaruit verder te stromen naar het omliggende gebied.

Het was heerlijk terug te zijn bij de Sequoia’s en ze gaven me meerdere fijne boodschappen. Als ik mijn ogen dicht doe, dan ben ik er zo weer. Dan zie ik de prachtige kleuren, voel ik de frisse berglucht en zachte zon. Ik ruik de heerlijke bosgeuren en vooral hoor ik het zachte gezoem van deze wijze reuzen, waarvan wordt gezegd dat ze tijdens Lemurie al een belangrijke rol hadden.

Wist je trouwens dat er ook in Nederland sequoia’s te vinden zijn? De meeste zo rond de 200 jaar oud. Ze zijn niet zo enorm en zo rood als in California, maar ze zijn heel fijn om te bezoeken. Je vindt ze door te zoeken op de site van monumental trees. Ik heb ze bezocht op de Veluwe en in Zwolle. Die van de Lutte staat nog op mijn verlanglijstje! juist in deze tijden is het fijn de natuur in eigen land te waarderen en eren…

Binnenkort gaat de reis terug in de tijd verder naar de kust van California.

Liefs & Licht,

Cathelijne

PS wil je mijn werk steunen en heb je mijn boeken nog niet? Bestel dan een van mijn boeken>>>

Het leven gebeurt als je andere plannen maakt

Geef een reactie

De tijd vliegt momenteel en zo was het een jaar geleden ook terwijl we door Amerika reisden. Het is wel weer tijd je mee

Het dode vortexboompje

te nemen, vind je ook niet? Eigenlijk zou ik iedere dag wel kunnen schrijven, want het was een onvergetelijke reis en iedere dag zagen we prachtige dingen.

We waren gebleven bij Monument Valley en ik noemde je in de laatste blog al even hoe beroerd ik me voelde en dat dit gelinkt was aan thuis. De dag erna kregen we te horen dat ons katje Sir Galahad erg ziek was geworden. Opeens snapte ik mijn misselijkheid van de dag ervoor. Ik had die dag langs de weg vlakbij Monument Valley een aangereden hondje gezien en ik voelde mee voor de baasjes en moest gek genoeg op dat moment aan Galahad denken. Maar er was nog een voorteken geweest.

Toen ik eerder die reis bij Boynton Canyon in Sedona Lichtwerk had gedaan (ik heb dat niet in de blog beschreven, maar voor wie er nieuwsgierig naar is, staat dat in mijn boek Eenheidsbewustzijn), was er ook een voorteken geweest. Ik had daar na een diepe meditatie een Lemurisch Kristalletje met Zaadje van Licht begraven. Dat was nogal een aparte ervaring geweest. Ik was naar een vortexboompje geleid, maar die was dood. Dus ik was door gaan zoeken naar een ander boompje, maar werd steeds terug geleid. Dus dan toch maar daar. Ik kreeg vervolgens van de spirituele gids die me rond Sedona had begeleid de volgende boodschap:

Dat wat jou de indruk geeft dood te zijn, is simpelweg van vorm aan het veranderen. Al het fysieke leven gehoorzaamt aan de cyclus van geboorte en dood. Maar in de ongeziene werelden is alles energie, altijd veranderend en eeuwigdurend.

Dit is waarom ik wilde dat jij het kristal precies daar zou plaatsen, om jou te herinneren aan het principe van transformatie, precies de boodschap die je in je kaarten ontving vandaag.

Ik ben Shoshona.

De Brug van Hoop

Ik had de hoop dat het een boodschap was voor mijn lezers. Al snel zou ik begrijpen waarom ik juist toen die boodschap had gekregen. Want ondanks een succesvolle operatie, overleed kleine Galahad enkele dagen later aan complicaties. Het was een heel verdrietige wending in onze reis. Want voor ons zijn onze katten echt gezinsleden en hem niet hebben kunnen ondersteunen en gedag zeggen was hartverscheurend. We deden het wel op afstand en dat heeft hij ook gevoeld, bleek uit bepaalde timing van oplevingen die werden gerapporteerd door de 24-uurs dierenartsenpraktijk. Maar het was toch niet hetzelfde als echt daar zijn.

Juist na onze intenties meer vanuit vreugde te gaan leven, overleed Galahad. Als ik iemand aan zou moeten hebben wijzen als symbool staand voor vreugde, dan was hij het. Altijd lief, aanhankelijk en een echte allemansvriend. Maar ook een ondeugende doerak.

We hadden enkele onderbroken nachten doorgebracht met veel overleg met de dierenartsen. Ondertussen was de reis onverminderd voort gegaan. Van Monument Valley naar Moab waar we Arch National Park bezochten en Canyonlands. Grappig genoeg was de eerste voor mijn gevoel weer een plek van echte vortex energie, terwijl ik juist bij een arch in het tweede park een kristalletje had mogen achterlaten. Ik schreef er in Eenheidsbewustzijn het volgende over:

Ook al vond mijn ego dat ik wel wat anders aan mijn hoofd had dan Lichtwerk doen, kreeg ik bij deze poort toch een seintje. De natuurlijke poort was zeer vlak met erachter een diepe afgrond. Ik vroeg mijn spirituele gidsenteam en de Council of One wat de bedoeling was. Ik zag ze heel vaag voor mijn geestesoog op de boog staan en ik kreeg het volgende antwoord:

“Wij zijn de Council of One,

We voelen je verdriet terwijl we je vergezellen bij deze boog van Licht.
Je mag hier een Zaad van Licht plaatsen, zodat het meer wordt dan een stenen boog; een Brug van Hoop.

Er is een diepe val direct achter en onder deze boog, diep het ravijn van deze ruige kloof in.

Draag je Lichtwerk op aan Hoop, want ieder die zich centreert in de Univer- sele Liefde in het hart, kan terug stappen van de afgrond van hopeloosheid.

Of de Ziel van je kleine kattenkameraadje nu wel of niet op deze Aarde blijft, weet alsjeblieft dat hij een stralende ster van Licht en vreugde is. Net zoals jij de afgelopen dagen zijn pijn en zielsangst hebt gevoeld, zo heeft hij ook jouw liefde en helende steun gevoeld.

Hij weet dat je spiritueel en energetisch gezien bij hem bent, dus blijf je op hem afstemmen want jullie zijn multidimensionale wezens. Liefde reist voorbij tijd en ruimte.

Geliefde, plaats nu je Zaad van Licht en laat er een Brug van Liefde, Licht en bovenal Hoop uit groeien.

We zijn bij je en we sturen je onze Liefde en zachte steun.

Wij zijn de Council of One.”

Ik plaatste het kristalletje aan een kant van de brug tussen de wortels van een struikje en voor mijn geestesoog groeide er een bloeiende klimplant vol Lichtbloemen over de brug van steen heen. Het bracht schoonheid en een gevoel van hoop, precies toen ik dat nodig had.

Ondanks de Brug van Hoop, was het blijkbaar Galahads tijd geweest om te gaan. Diezelfde ochtend had ik een grote, geel met zwarte vlinder gezien, zoals je die bij ons alleen in een tropische vlindertuin kunt zien. Ik had ergens het gevoel dat het een teken was van de op handen zijnde transformatie naar het Licht. Maar ik duwde dit seintje van de natuur snel weg. Mijn ego wilde er niet aan en klampte zich vast aan de hoop.

Zo zie je dat je vanuit het Licht een hoop seintjes kunt ontvangen om je voor te bereiden op wat je mag gaan doorleven, maar je kunt het natuurlijk negeren tot je voor het feit staat.

Het was een vreemde tijd. Wat onze droomreis had moeten zijn, werd overschaduwd door een intens gevoeld verlies. Het bracht ons echter ook de ervaring van de helende kracht van de natuur. We reden door naar Bryce Canyon, waar we ons door de immense schoonheid van Moeder Aarde lieten opladen. Daarna vervolgden we onze reis naar Zion National Park. Nog zo een plek van immense schoonheid. Daarover hopelijk morgen of overmorgen meer.

 

Lichtwerk en drakenenergie bij Monument Valley

Geef een reactie

Monument Valley maakt deel uit van het Monument Valley Navajo Tribal Park van de Navajo-indianen. Deze vallei is ook op het Colorado Plateau gelegen. Het ligt op een hoogte van zo’n 1700 meter boven zeeniveau, wat je totaal niet zou denken als je op die vlakte staat. Het bestaat uit zandsteen en siltsteen en heeft zijn karakteristieke rode kleur te danken aan het in de bodem aanwezige ijzeroxide. Door erosie van de bodem hebben zich zandsteenformaties gevormd die tussen de 100 en 300 meter hoog zijn. Ze doen denken aan de rode rotsen van Sedona, al is hun kleur minder helder en voelt de energie er heel anders. Ze dragen verschillende namen, zoals Totem Pole en Three Sisters.

Op weg ernaartoe voelde ik me ronduit belabberd en nogal misselijk. Ik dacht dat het misschien een gevolg was van het reizen en het feit dat ik me lichamelijk veel meer inspande dan thuis, iets wat niet ondenkbaar is bij mijn lichamelijke gesteldheid. Toch was het wel heel onverwacht. Later zou blijken dat ik juist afgestemd was op het thuisfront.

Onze camping bevond zich tussen twee grote heuvels van rood gesteente. Er was een paadje naar een boog of poort van natuurlijk steen. Ik besloot daar te gaan mediteren om te gronden en mijn balans te hervinden. Voor de poort van rode steen lag een enorme rots die me deed denken aan een drakenkop. Ik had onderweg naar Monument Valley in het landschap steeds drakenhoofden in het gesteente gezien.

Ik besloot af te stemmen en pakte mijn Diamantina Laser Wand en zakje met Lemurische zaadkristalletjes erbij. Al snel voelde ik de energie van de Council of One om me heen. Zoals gewoonlijk spraken ze in het Engels en begonnen ze met ‘Dear One’ wat doorgaans niet zo mooi vertaald wordt met ‘geliefde’, maar wij zeggen nu eenmaal niet ‘lieve ene’. Ondanks de beperkingen van een vertaling, was dit hun boodschap:

Geliefde,

Voel de vibratie van de Aarde onder je. Adem de heilige wind in en laat het je zorgen wegdragen en nieuwe inzichten brengen.

Terwijl de zon ondergaat, vragen we je naar binnen te keren. Adem de pulserende kracht van Moeder Aarde in. Laat het je balanceren en stabiliseren.

Dit is het Land van de Oudsten (Ancients). De oude wijsheid van Lemurië is in de rotsen verborgen. Met de cataclysmen verschoof, schudde en kalibreerde de Aarde. Maar in de bogen, monumenten en vortexen in het landschap zijn Codes van Licht opgeslagen, een beetje zoals ze dat ook zijn in de Lemurische kristallen. Ze dragen de wijsheid van vergane tijden, de herinnering aan de Wet van Eén.

We nodigen je uit om een Zaad onder de poort te plaatsen, zodat het waarlijk een Poort van Licht kan worden.

Je hebt de energie van een draak gevoeld die hier inderdaad een poortwachter is. In dit deel van de wereld zijn er nog niet zo veel mensen die een connectie voelen met de draken, zoals dat wel het geval is in delen van Europa en van oudsher ook in Azië. Maar de draken keren terug. Wees dus niet bang ze te wekken.

De draken slapen overigens niet zelf als zodanig. Wanneer we spreken over het wekken van de draken, heeft dit alles te maken met het feit dat ze door de meeste mensen niet worden gezien en erkend. Zoals je toen je zeven jaar geleden het drakenorakel uitgaf in Nederland, geen mensen kende die con- tact hadden met draken en met hun energie werkten, en dat nu wel degelijk het geval is, zo mag het drakenbewustzijn hier nu worden gegrond en worden geholpen om te ontwaken.

Je weet dat er in Amerika mensen zijn die met ze werken, zoals je collega Brian17 met de draak Trindletothton. Maar dit is nog een relatief kleine groep. Het gaat dus niet zozeer om het wakker maken van de draken zelf, maar om het doen ontwaken van het bewustzijn van de mensen, zodat zij de draken kunnen omarmen als de gidsen van Licht die zij zijn.

We hebben je de afgelopen dagen drakentekens gestuurd in de vorm van rotsformaties, zodat je zou weten wat je mocht doen. Nodig ze alsjeblieft met je vrije wil uit terwijl je hier op deze vlakte bent.

Wij zijn de Council of One.

Het beeld dat ik bij deze boodschap kreeg, was van draken die in een relatieve rust afwachten tot mensen eindelijk zover zijn om weer met hen samen te gaan werken op de spirituele vlakken van bewustzijn. Sommige mensen geven aan dat ze draken helpen ontwaken, maar het is in het algemeen eerder andersom; de draken wachten tot jij zover bent om met ze te werken. Dan kan de sluimerende band die er wellicht op zielsniveau al was tussen jou en de draken gewekt worden. Dit kan een beeld geven van een draak die ontwaakt, maar ik krijg er een beetje een gevoel bij van ‘hè hè, kunnen we nu aan de slag?’.

Na dit mooie inzicht over de draken, was het tijd om het kristal onder de poort van gesteente te plaatsen. Ik mocht daarbij met mijn Diamantina Laser Wand drie keer een cirkel maken die de vorm van de poort volgde. Ik focuste daarbij krachtig op de intentie dat deze poort van gesteente een Poort van Licht mocht worden die alleen gidsen van honderd procent Licht door zouden laten en dat deze mocht bijdragen aan het brengen van 5D-wijsheid naar de mensen. Ik verwelkomde daarbij de 5D (en nog hoger dimensionale) draken om deze hogere vibratie naar de Aarde te brengen. Ik vroeg of de poort de 5D-energie en hogere vibrationele energie verder op Aarde mocht helpen te verankeren. Op dat moment stak er opeens een wind op die in de rondte leek te bewegen. Ik hoorde het hoogvibrationele geluid dat ik associeer met de engelen en andere Lichtwezens en ik wist dat het werk in gang was gezet.

Het leuke van dit terugblikken is dat net zoals vorig jaar de draken zich lieten voelen, dat deze week ook heel sterk zo is. Voor mijn verjaardag kreeg ik een prachtig klein draakje uit Avebury gemaakt van sarsen. Dit gesteente is ook gebruikt voor het maken van de Avebury steencirkel en een deel van die van Stonehenge.

Ik nam het deze week mee naar het bos, waar ik er heerlijk mee tegen een boom heb gemediteerd. Voor mij zijn draken skulls meer dan gebeeldhouwde steensoorten. Je kunt ze zien als hologrammen van energie en ze kunnen je verbinden met een drakengids. De drakengids die zich bij deze skull liet zien was gelinkt aan Avebury en heeft als taak om te zorgen voor Moeder Aarde en ons te leren over onze verbondenheid met Moeder Aarde. In die zin ligt haar taak sterk in het verlengde van mijn werk met de Coucil of One en de energie uit Sedona. Ze wees me er echter op dat mijn lijf ook een deel van de heiligheid van Moeder Aarde is en ze kan helpen om ook beter voor mijn lijf te zorgen.

Het leuke is dat er op dezelfde dag nog twee drakenskulls uit de webshop werden besteld, wat alweer een tijdje geleden was. Ik vind dat soort synchroniciteiten zo leuk. Er komen deze maand (als de post meewerkt) weer nieuwe aan. Ondertussen zijn er ook weer nieuwe drakensieraden en zelfs drakenwierook in de webshop. Je bent altijd van harte welkom er een kijkje te nemen.

Ik wens je een mooi pinksterweekend, vol Licht en wellicht een vleugje drakenmagie!

Liefs en Licht,

Cathelijne

PS wil jij leren werken met de energie van draken, drakenskulls, essences en kaarten? Doe dan de online cursus>>>

PS lees meer over de Council of One in Eenheidsbewustzijn.

Lichtwerk bij de Grand Canyon

1 antwoord

Time flies when you are having fun. En ook als je aan het werk bent trouwens. Al is dat in mijn geval werk dat heel veel vreugde geeft en dat is dus een beetje hetzelfde. Hoe het ook zij, ik nam jullie mee terug in de tijd naar de reis door Amerika vorig jaar. Als een stukje energetisch reizen ten tijde van de intelligente lock-down. Dat brengt vreugde en als iets de trilling verhoogt, dan is het wel vreugde.

Goed, waar waren we gebleven? Dat was de laatste dag in Sedona op mijn verjaardag. Van daaruit reisen we naar de Grand, een reis vol afwisselende landschappen. Het bijzondere is dat je je daar op grote hoogte bevindt, maar het eigenlijk niet merkt omdat er geen bergen zijn. Je bevindt je op een plateau. Daarin ligt de enorme kloof. We bekeken hem op de beste manier dat je dat maar kunt doen (visueel weliswaar, niet wat betreft de carbon footprint): per helicopter. Hubby was in de zevende hemel en ik heb even stevig Aartsengel Michael aangeroepen en hartcoherentie beoefent, tot mijn hartslag weer op normaal niveau was. Maar wat een schitterend uitzicht!

We bezochten het nationale park ook per bus en hoewel ik mijn Lichtwerk kristalletjes bij me had, werd ik nergens geroepen tot Lichtwerk. Ik had van tevoren bedacht op iedere krachtplek in de natuur een geactiveerd Lemurisch kristalletje achter te laten, maar de kunst bij Lichtwerk is niet dat je vanuit je ego iets bedenkt, maar dat je je laat leiden tot wat nodig is. Ik had het idee van een kristalletje achterlaten al losgelaten tot we de dag erna de Grand Canyon weer uitreden.

Die dag reden we via de zuidelijke rand het park weer uit richting Lake Powell, waar we de welbekende, oranje geschakeerde Antelope Canyon zouden bezoeken. Voor vertrek nodigde ik mijn spirituele gidsenteam uit me te leiden. Net voor we de Grand Canyon uitreden voelde ik een duidelijke impuls om te stoppen. Hier mocht toch nog een kristalletje met een Zaadje van Licht worden achtergelaten. 

Lichtwerk bij de Grand Canyon

Ik liep naar het uitkijkpunt waar een rotsformatie was die de ‘Duck’ werd genoemd, omdat deze wel wat van een eend weg heeft. Daar mocht het kristalletje in de buurt worden achtergelaten. Onderweg naar het uitzichtpunt zag ik een zandsteen die glinsterde in de zon. Het deed me denken aan Rahelio, volgens wie deze glinsterende kristalsprankels een teken zijn van verhoogde energie in een gebied. Het was een mooie bevestiging dat het een goede plek voor Lichtwerk was.

Uiteindelijk werd ik naar een boom met dikke, kronkelende takken geleid. Tegen de wortels zag ik een hartvormig steentje liggen, waar ik het kristal mooi onder kon begraven. Voor mijn geestesoog zag ik vanuit het Zaadje van Licht spiralen van Licht uit de boom schieten. Uit de takken kwamen Lichtspiralen voort die als het ware de lucht en canyon inschoten. Ook ging er een spiraal van Licht vanuit de stam diep de Aarde in.

Toen we daarna verder reden, voelde ik de spiraalenergie in mijn handen draaien. Het voelde als een (her)activatie van de energiecentra in mijn handen, zoals ik die ook ken van reiki inwijdingen. Ik zag voor me hoe ik na thuiskomst de spiraalenergie in mijn keramiek mocht verwerken en hoe ik de energie van Moeder Aarde makkelijker zou kunnen verwerken in beelden van rode klei. Ik hou van de creatieve inspiraties die uit dit soort Lichtwerk voortkomen. Het maakt dat ik meestal vol nieuwe ideeën van een reis terugkom.

Het zou in dit geval niet alleen gaan leiden tot een spiraalgodinnenbeeld, maar ook tot het aanleggen van een spiraalkruidentuin in mijn tuin, wat een echte vortexplek is geworden. Je leest daar meer over in Eenheidsbewustzijn.

Antylope Canyon zou een van de plekken worden waar ik geen kristalletje achterliet. Ik liet het komen zoals het ging. Vanuit Antylope Canyon vervolgde de reis naar Monument Valley. Wat een machtige plek, doortrokken van de diepe wijsheid van de Navajo’s. Maar ook een plek waar we aan het begin stonden van een onvoorziene uitdaging tijdens onze reis en een erop volgend groot verlies.

Morgen vertel ik je meer over dat deel van onze reis, ook al lopen we een dagje uit de pas met vorig jaar!

Liefs en Licht,

Cathelijne

P.S. De hele reis lezen en kennismaken met de Council of One en lessen van Eenheidsbewustzijn? Bestel dan het gelijknamige boek.

P.P.S. Ook behoefte om Lichtwerk te doen met Lemurische kristalletjes met Zaden van Licht? Ik heb er gisteren 22 afgestemd in het bos en omdat ik vannacht droomde over hoe hard de bomen Licht nodig hebben en een herstel van de totale populatie op Aarde, zijn ze deze maand maar 7,77 in plaats van 14,44. Zolang de voorraad strekt. Ik wens je mooi Lichtwerk!

Lichtwerk bij Red Rock Crossing in Sedona

12 Antwoorden

Vandaag ben ik jarig 🙂 en een jaar geleden werd ik op mijn verjaardag wakker in Sedona. Wat een feest! Het was heel bijzonder daar op mijn verjaardag wakker te worden. Eindelijk was het zonnetje gaan schijnen en waren er de blauwe lucht en warmte die je zou verwachten bij Sedona. Het was meteen ook hartstikke druk bij al de vortexen en we konden in eerste instantie nergens parkeren met de camper. Meteen werd ons duidelijk waarom het slechte weer een zegen was geweest. Als alle dagen zo zonnig zouden zijn geweest, dan was het bijzonder moeilijk geweest met de camper zo veel verschillende vortexen aan te doen.

Maar uiteindelijk vonden we een mooi betaald plekje bij Red Rock crossing, dat uitkijkt Cathedral Rock, een van de vortexen. Dit is een vortex die uitzicht biedt op Cathedral Rock. Deze rijst met zijn torenspitsachtige rotsen boven de stromende Oak Creek uit. Het is de enige van de vier vortexen die aan een kloof met stromend water ligt. In de rotsen ervan kun je meerdere gezichten zien. Volgens Ilchi Lee noemde de Indianen Cathedral Rock de Zonnegod. Het is een passende naam voor een rots die met name tijdens de zonsopkomst en -ondergang schitterend oplicht. Ilchi noemt de energie echter heel mild. Je kunt het geleidelijk en zachtjes in je opnemen. De energie stroomt niet krachtig uitwaarts, maar sijpelt zachtjes naar binnen en brengt kalmte en zachtheid. Het is volgens hem een plek van comfort, waar je je op je gemak gesteld kunt voelen. Het is een plek die je kracht geeft.

Ik vond het een heel bijzondere plek waar je langs Oak Creek kon lopen en door het snel stromende water heen kon waden. Hoewel ik alle krachtplekken bij Sedona prachtig vond, was deze plek er eentje die echt bij me paste. Ik hou nu eenmaal erg van water.

Red Rock Crossing

Volgens The Sedona Vortex Guidebook zou de enige magnetische vortex in Sedona te vinden zijn bij Red Rock Crossing. Het magnetisme van deze plek wordt bepaald door Oak Creek. Magnetische plaatsen helpen je in je herinneringen te treden, zelfs die van vorige levens. Het kan een plek zijn voor het programmeren van positieve gedachten, astraal reizen en reinigende ceremonieën. Het is dus een plek die buitenzintuiglijke ervaringen kan versterken. Ook kan iemand er opgebouwde spanning uit het lichaam en de geest los leren laten. Zulke vortexen zijn bij uitstek geschikt om contact te maken met de ongeziene rijken, zoals die van de engelen, natuurwezens en spirituele wezens. Volgens Albion wordt deze plek bewaakt door twee gigantische aartsengelen, die de toegang tot de innerlijke heiligheid ervan beschermen.

Elfenstapels

We maakten eerst een wandeling door het grasland naar de rivier- oever toe. Daar liepen we een tijdje parallel aan het water door de bosjes. Overal lagen door mensen gestapelde keien en steentjes. Sommige mensen doen dit puur voor hun plezier, een beetje zoals het maken van een zandkasteel. Anderen leggen er bewust een intentie in. Ze worden ook wel ‘Fairy Stacks’ genoemd, ofwel: ‘elfenstapels’. Na een lunch aan de waterkant, maakten wij onze eigen elfenstapel. Op een groepje van drie keien maakten we de rest van onze toren, omgeven door een hart van stenen op de grond. Ik vond ook nog een hartvormig steentje dat ik voor onze stapel legde. De intentie was om meer en meer vanuit vreugde en liefde te leven.

Lichtwerk bij Red Rock Crossing

Na het maken van onze elfenstapel, liepen we door de bosjes naar Oak Creek. Het stroomde krachtig over de rode rotsplateaus. Je kon hierop lopen als je voorzichtig door het snelstromende water waadde. Dit leidde naar een iets hoger gelegen deel van het pla- teau, een langgerekt eiland in de kreek. Een mooier plekje om te mediteren was er niet. Hoewel het druk was, besloot ik toch op het voorste puntje te gaan zitten met mijn Diamantina Laser Wand en met een Lemurisch kristalletje met een Zaadje van Licht.

Ik riep Moeder Aarde, de beschermers van Cathedral Rock, mijn spirituele gidsen team en de Council of One aan. Ik vertelde hen dat ik een Zaad van Licht kwam brengen naar deze belichaming van de liefde van Moeder Aarde, die hier zo goed voelbaar was. Ik vroeg of het mocht worden ontvangen en opende me voor hun zegeningen en wijsheid.

Ik voelde een helder ‘ja’ op mijn vraag of ik het kristal mocht plaatsen. Elke keer als ik mijn intentie in gedachten uitsprak, begon de wind sterk te waaien. Ik plaatste het kristalletje onder het stromende water in een kier tussen de rotsplaten. Mijn innerlijke oog liet me zien hoe de hele kreek oplichtte en een stroom van puur Licht werd. Het was als een snelweg van snelstromend Licht die ieder die deze mooie plek bezocht kon helpen zich te verbinden met het water en de liefde van de Moeder en voor de Moeder.

Zoals ik thuis tijdens mijn eerste meditaties met de Sedona Sandstone* had gemerkt, kwamen er verder geen woorden of leringen, maar een Zijn. Ik werd uitgenodigd om de energie en schoonheid van de plek in te ademen en er helemaal bij aanwezig te zijn. Ook nu voelde het weer als een opgeladen worden, een verhoging van mijn trilling en zeer zeker ook van mijn vreugdequotiënt!

Laat je inspireren en verhoog je trilling

Ik hoop dat het lezen jouw vreugdequotient ook weer heeft verhoogt en daarmee je trilling. Meer behoefte aan het verhogen van je trilling? Kijk dan eens naar alle online workshops en cursussen op mijn nieuwe cursussite

Vandaag krijg je er 24% korting op ALLES…omdat het mijn verjaardag is:-) De kortingscode is VIERHETLEVEN24

*Je leest hier meer over en ook over mijn andere ervaringen in Sedona in mijn boek Eenheidsbewustzijn

Lichtwerk bij Bell Rock: de blije energie van een bijzondere vortex

Geef een reactie

Heb je weer zin om mee te genieten van onze reis van vorig jaar? Vandaag een jaar geleden bezochten we Bell Rock. Wat een blije energie!

Bell Rock

Bell Rock is een van de vier meest bekende vortexen in Sedona. In een eerdere blog kon je al lezen wat vortexen zijn. Bell Rock is een opvallende rotsformatie, die vlak langs de snelweg ligt en makkelijk toegankelijk is. De formatie ziet eruit als een goed gevormde bel en geeft het idee van energie die naar de Hemel rijst. Het is een heel bijzonder gevormde rotsformatie, waar je steeds andere details in opvallen. Zo zag ik allereerst in het middelste deel een tempelachtige vorm die me een Atlantische indruk gaf. Toen we langs de formatie reden, was er een apart stukje rots dat leek op een manfiguur die als een wachter Bell Rock beschermt.

Ilchi Lee geeft in zijn boek aan dat de vortex-energie hier makkelijk voelbaar is als ronddraaiende energie om je lichaam heen. Veel mensen zien er bewegende beelden die de toekomst zouden voorspellen. Deze vortex staat ook bekend om zijn helende ener- gie. Ilchi Lee werkt met Ki energie in Dahn Yoga. Een andere naam hiervoor is Chi energie. Volgens hem is Bell Rock een geweldige plek om met Ki energie te oefenen. Zoals er paden op ons lichaam zijn waar via de energie stroomt, zo is dit ook met de energie die in Bell Rock circuleert. Verschillende locaties op Bell Rock stralen hun eigen energie uit.

Een Baken Vortex

Volgens Albion is Bell Rock zowel een elektrische vortex als een ‘Beacon Vortex’. Bakenvortexen worden gezien als plekken op de Aarde waar energie vanuit de ruimte binnenkomt in het aura en lichaam van de Aarde. Het grappige is dat de onderste helft van Bell Rock me wel wat deed denken aan een ruimteschip. Het zou de planeet met andere planeten en sterrenstelsels verbinden. Dit soort plekken zenden en ontvangen energieën via wat Albion de ‘Hemelse leylijnen’ noemt. De binnenkomende Hemelse krachten versterken de planeet en dragen bij aan haar groei en transformatie. Albion legt bijvoorbeeld uit hoe de energie van de maan en Pluto via de Hemelse leylijnen binnenkomen in Bell Rock om vervolgens over de Aarde te worden verspreid via de aardse leylijnen. Wellicht niet vreemd dat juist bij Bell Rock veel ufowaar- nemingen zijn gerapporteerd. Overigens is volgens Albion ook Glastonbury Tor een bakenvortex.

Vanwege de natuurlijke, elektrische energie en de inkomende Hemelse krachten, wordt deze vortex gezien als een plek waar je je bewustzijn kunt verhogen en universele wijsheid kunt ontvangen, zoals bijvoorbeeld die van de archetypes.

Volgens de leringen van Albion is Bell Rock verbonden met Mount Shasta in Californië. Daar werd ik natuurlijk erg blij van. Het grappige is dat we rond Bell Rock alleen maar blije mensen zagen. Iedereen die ervan terugliep was open en vriendelijk. Dat viel echt op.

Ilchi Lee benadrukt dat wanneer je werkelijk een uitwisseling met Bell Rock wilt, je eerst je hart moeten openen en deze vortex moeten benaderen vanuit een pure staat van Zijn. De puurheid die hij bedoelt, is als een kinderlijk hunkeren om Bell Rock te voelen en er Eén mee te worden. Dit verlangen moet werkelijk vanuit je hart komen. Wanneer je dat verlangen hebt, kun je resoneren met de energie van Bell Rock en zal deze zijn spirituele poorten voor je openzetten. Je kunt dan zowel energie naar Bell Rock zenden als ervan ontvangen. Dankbaarheid voor de schoonheid van Moeder Aarde helpt bij het je werkelijk openstellen hiervoor.

Lichtwerk bij Bell Rock

Ik keek erg uit naar het kennismaken met de energie van deze bijzondere plek. We parkeerden de camper bij de parkeerplaats van Bell Rock en liepen over een dieprood slingerend pad richting de vortex. Omdat ik had gelezen dat deze vortex een krachtige, helende energie had, besloot ik als intentie voor het bezoek mijn eigen heling en vitaliteit neer te zetten. Niels richtte zijn intenties op geluk en vreugde. Die besloot ik er ook bij te nemen.

Het weer was ongewoon fris voor de tijd van het jaar, met grijze wolken en een flink windje. Maar hoe dichter we de grote rots naderden, hoe warmer ik diep vanbinnen werd. Ook voelde ik een bijna pijnlijk openbreken van mijn hart. Terwijl ik een bloeiende cactus bewonderde, kwam opeens de zon door. De bloem van de cactus was zachtgeel en de vorm ervan leek op een kruising tussen een roos en tulp. Toen het licht erop viel, leek het een bloem van Licht. Het voelde als een bevestiging dat er een Zaadje van Licht mocht worden achtergelaten bij Bell Rock.

We besloten een stukje tegen de rots op te klauteren. Heel hoog kwamen we niet, omdat de bulten erg stijl waren. Uiteindelijk besloot ik er heerlijk tegenaan te gaan staan. Zo lag ik als het ware bijna diagonaal tegen de rots aan. Ik voelde de sensatie van engelenvleugels op mijn rug. Het openbreken van mijn Hoger Hart was bijna oncomfortabel te noemen en ik heb er een tijdje doorheen geademd. Ik bracht mijn intentie voor heling weer in gedachten, terwijl ik de kracht en schoonheid van Bell Rock inademde.

Daarop ontving ik de innerlijke vraag of ik koos voor vreugde en Licht. Daarbij kwam ook de vraag of ik mezelf vreugde en heling gunde en oud karma wilde laten gaan, die me aan een cyclus van lijden had geketend. Normaal gesproken is er altijd een deel van mij dat terugschrikt voor deze vraag, alsof iets in mij nog steeds geketend is aan een zeker lijden. Vanuit Bell Rock kwam heel sterk de vraag of ik genoeg van mezelf hield om mezelf toe te staan dit los te laten. Ik kon niet anders dan daar een volmondig ‘ja’ op geven.

Daarna werd ik ‘opnieuw bedraad’. Mijn meridianen leken waar nodig te worden omgeleid om blokkades op te lossen. Het geheel werd gevuld met stromend Licht. Na een tijdje was het genoeg. Ik zag links van waar ik stond een draadachtige boom. Bomen die groeien in spiraalachtige vormen worden gezien als uitingen van de vortex-energie. Hoewel deze boom niet zozeer als spiraal was gevormd, had het een sterk uitwaaierende energie en onder de stam waren prachtige holtes om een kristalletje in achter te laten.

Niels, die de lastige weg ernaartoe zag, zei dat hij het wel voor me zou doen. Ik pakte blind een kristalletje uit mijn zakje en het bleek de grootste die ik meehad, met wat gouden kleur erin. Terwijl Niels bukte om het kristalletje een plekje te geven en in gedachte nog steeds zijn vreugdevolle intentie had, werd hij in zijn kont geprikt door een cactus! We zagen het allebei als een teken dat zijn intentie en die voor het kristal werden goedgekeurd. Humor is immers een belangrijk onderdeel van vreugde.

In een herinnering stappen om je trilling te verhogen

Als ik mijn ogen sluit ben ik er weer even en voel ik de energie en zie ik prachtige Licht weer voor me. Ik nodig je uit hetzelfde te doen. Als je even genoeg hebt van steeds dezelfde omgeving, dan is het jezelf helemaal terugbrengen naar een ander moment en een andere plek EN vooral het activeren van de gevoelens en sensaties alsof je er hier en nu bent, een geweldige manier om je vreugde te vergroten en dus ook je trilling te verhogen.

Meer lezen over mijn reis?

Deze tekst is grotendeels afkomstig uit mijn boek Eenheidsbewustzijn. Je kunt er nog veel meer in lezen over prachtig Lichtwerk in Amerika en ook Engeland. Hetzelfde geldt trouwens voor  Lemurisch Lichtwerk. Als je behoefte hebt om vanuit je veilige huiskamer in intelligente lockdown af te reizen naar prachtige plekken, zoals de vortexen in Sedona, de drakenenergie in Utah, de sequoia’s en dolfijnen van Californie en niet te vergeten Mount Shasta, dan zijn het inspirerende boeken om te lezen. Daarnaast zitten ze boordevol channelingen, oefeningen en meditaties.

Een reis naar Texas, Lichtwerk voor gevangenen

2 Antwoorden

Gisteren beloofde ik je deze maand mee op reis te nemen…een jaartje terug in de tijd naar Amerika. Ik ga je meenemen naar prachtige plekjes in de natuur en bijzondere krachtplekken. Maar…we beginnen op een wat ongewone plek voor een reis: een gevangenis in Texas.

Een jaar geleden stapten we ‘s morgens vroeg in de auto vanaf het hotel naar de gevangenis. Wie mij kent, weet dat ik absoluut geen ochtendmens ben en om half achter bij een gevangenis voor de deur staan is dan ook nogal een uitdaging voor mij, maar gelukkig liep mijn biologische klok nog redelijk op Nederlandse tijd en dat maakte het een heel klein beetje beter.

Terwijl we naar buiten stapte bij het hotel was de lucht dreigend donker. Het regende en toch was het heel erg warm en benauwd. We zeiden tegen elkaar: ik kan me wel voorstellen dat je hier tornado’s hebt. We hadden even de ‘tornado warning’ gemist en gelukkig maar.

Ergens vond ik die regen wel grappig, want we hadden anderhalf jaar ervoor ook een bezoekje bezocht aan mijn pen pal Max en toen hadden we vrij koel weer meegebracht. Althans voor Texaanse begrippen. Ik kan helemaal niet tegen warmte en was blij met het ‘normale’ weer, maar Max zat in een dik shirt kou te lijden. Als hij zich niet zo bezorgd had gemaakt over of we veilig aan zouden komen, had hij er misschien om kunnen lachen dat het weer van dat rare weer was.

Terwijl we door de donkere dreigende lucht reden en de bliksem in de verte naar beneden flitste, passeerden we een brandweer- en politiewagen met zwaailichten, die bij een elektriciteitspaal in een bosje bezig waren. De bliksem was er ingeslagen en er was een flink brandje ontstaan. Wat een spanning en sensatie op de vroege morgen.

De gevangenis ging pas om acht uur open, dus we konden een half uurtje in de rij. Daarvoor is

Een plaatje van de ingang…duidelijk niet toen wij er waren, want toen was het niet zo zonnig…maar foto’s maken mag niet

aan het begin van het terrein een speciale lus waar je met je auto in de rij kunt gaan staan. We waren nummer acht, dus er waren mensen nog eerder onderweg gegaan. Na een controle van auto en paspoort, konden we doorrijden naar de receptie alwaar een neiuwe rij begon voor de detectiepoortjes. Waar je twee keer door moet…jawel twee keer door hetzelfde poortje. En dat geldt voor iedereen. Rare jongens die Texanen.

Wanneer je geen familie ben, heb je in principe altijd een bezoek achter glas. Maar anderhalf jaar eerder was het me met behulp van een hoop engelenhulp en visualiseren gelukt tegen alle verwachtingen in een ‘contact’ visit te krijgen voor 4 uur op de twee dagen van het weekend. Dat wilde we nu natuurlijk weer. Maar deze keer ging dat niet zo makkelijk. Het verzoek van Max was ‘zoekgeraakt’ en mijn brief ook. Dus dat werd vanaf twee weken voor de reis dagelijks bellen. Mijn normale Hollandse aanpak is niet zo zinvol. Je moet echt rekening houden met de hiërarchie. Dus het was zeer frustrerend en er was kans dat we in plaats van 2 keer 4 uur aan een picknick tafel zouden eindigen op 2 keer 2 uur achter glas. De vorige keer had Max een hearing gehad en daar was besloten dat hij voor goed gedrag deze bijzondere uitzondering kreeg. Maar deze keer was hij niet gezien. Hij dacht dan ook dat hij achter glas zou zitten. Maar de dag voor bezoek was ik in het twaalfde telefoongesprek toch door de bureaucratische stroop heen gewaad en had ik opeens een ja gekregen.

Een van de kunstwerken die Max jaren geleden maakte. Het beeldt goed uit hoe dromen vervagen en de tijd doortikt als je vastzit.

Je had zijn gezicht moeten zien toen hij de visitation room inkwam. Ik geloof dat hij en Niels het samen over mijn Witchy Ways (hekserige maniertjes) hadden. Ha! Maar het mooie was dat we in een latere discussie over parole het voorbeeld goed konden gebruiken. Max was al zo vaak afgewezen dat hij het nut er niet meer van in zag al die moeite te doen en steeds weer hoop te koesteren om vervolgens in een depressie te storten na iedere afwijzing. Ik heb hem toen uitgelegd dat als ik na drie keer bellen had opgegeven, we dat contactbezoek niet hadden gehad. Er waren er twaalf nodig, dus hij kon minimaal twaalf keer een poging doen. Zo mooi, ik zag echt een lichtje bij hem opgaan.

Ik begon het schrijven met gevangenen ooit als een soort vrijwilligerswerk in antwoord op de discussie die destijds in Nederland gaande was over de herinvoering van de doodstraf. Het begon dus als een humanitair stukje praktisch Lichtwerk. Ik deed dat via de organisatie Inside-Outside. Ik begon met schrijven met een gevange op death row, die ondertussen is geexecuteerd. Een verhaal op zich. Max zit levenslang en ik moest er even over nadenken of ik dat ook wilde. Maar ook levenslang zitten zonder echte hulp en gerichtheid op rehabilitatie is ook onmenselijk. Waar het begon vanuit een zeker idealisme, is Max een echte zielsvriend geworden na dik 18 jaar schrijven.

In Eenheidsbewustzijn schreef ik er het volgende over:

Zo’n reis brengt je meteen in een heel ander stukje Amerika, eentje die wij altijd ervaren als een van grote tegenstellingen. Het landschap is groen, maar het is er zinderend heet. De mensen zijn vriendelijk, behulpzaam en zeer geïnteresseerd aan de ene kant, maar aan de andere kant is er binnen het rechtssysteem en gevangeniswezen vooroordeel, willekeur, ernstige pesterij, machtsmisbruik en racisme merkbaar. Het bracht me in een heel andere energie dan die van het voorbereidende Lichtwerk dat ik voorafgaand aan de reis had gedaan in voorbereiding op onze tijd die nog zou komen in Sedona.

Ik had het liefst bij een boom aan de ingang van het gevangenisterrein een kristal met een Zaadje van Licht achtergelaten, maar aangezien alles daar als verdacht wordt gezien, heb ik dat maar gelaten. Ook het sturen van Licht, en zelfs het gebruiken van de Grote Aanroeping, ging bijzonder moeilijk. Het was alsof het tegen de gevangenishekken en -muren afketste.

Ik besloot het Lichtwerk maar even te laten voor het was en me te focussen op het contact met Max zelf. Je zou kunnen zeggen dat dat op zichzelf ook gezien kan worden als Lichtwerk. Op zo’n moment breng je van mens tot mens Licht in de duisternis. (…)

Als er een plaats is waar universele liefde en Eenheidsbewustzijn ver te zoeken zijn, dan is het een Amerikaanse gevangenis. En juist daar is het extra hard nodig. Want wat een mens ook gedaan heeft en hoe ver hij ook van zijn eigen Ziel is geraakt, uiteindelijk zijn we allemaal op zoek naar liefde en verbondenheid. Sommige Zielen raken dit gegeven uit het oog en vervangen de behoefte aan liefde, connectie en Eenheid tot de behoefte te overmeesteren en macht. Als mijn vriendschap met Max me iets heeft geleerd dan is het dat juist een Ziel die zo de weg kwijt is geraakt, immens kan groeien en iets heel bijzonders kan brengen, wanneer deze de weg naar de eigen Ziel en verbondenheid met anderen terugvindt.

Wil jij ook een gevangene ondersteunen?

Fotos maken gebeurt niet zo vaak tijdens het bezoek. In 2019 hadden we dat betreft pech. Deze is dan ook uit 2017.

  • Neem contact op met Inside-outside. Zij bemiddelen tussen pen pals inside (in de gevangenis) en outside (in de vrije wereld).
  • Brand een kaarsje voor de gevangenen in Amerika (maar ook bijvoorbeeld Zuid-Amerika) Juist in tijden van Covid zijn de situaties in de gevangenissen nog onmenselijker dan voorheen of stuurt er Licht heen.

Meer lezen over mijn reis?

Al mijn spirituele reiservaringen in Amerika lees je in Eenheidsbewustzijn en die van anderhalf jaar eerder in Lemurisch Lichtwerk. Zo kun je vanuit je veilige huiskamer in intelligente lockdown af naar prachtige plekken, zoals de vortexen in Sedona, de drakenenergie in Utah, de sequoia’s en dolfijnen van Californie en niet te vergeten Mount Shasta.